Βαρέθηκα την μετάθεση ευθυνών των πολιτικών.
Βαρέθηκα την αυτοπεποίθηση των πολιτικών.
Βαρέθηκα τα ψέματα των πολιτικών.
Βαρέθηκα το καθεστώς της παρανομίας του ρουσφετιού των πολιτικών.
Βαρέθηκα πολίτες να ψηφίζουν με το συναίσθημα.
Βαρέθηκα πολίτες να κολλάνε σαν τσιμπούρια στο κόμμα μόνο για προσωπικούς στόχους.
Βαρέθηκα πολίτες και πολιτικούς να ταμπουρώνονται στο άσπρο-μαύρο.
Βαρέθηκα τους πολιτικούς να με θεωρούν λωτοφάγο.
Βαρέθηκα να ζώ σε μια χώρα με διεφθαρμένες ακόμα και τις πέτρες.
Βαρέθηκα τους πολίτες οπαδούς κομμάτων.
Βαρέθηκα τον διπλανό μου που θέλει να μου δώσει το ψηφοδέλτιο ,μήπως και κάνω λάθος για το κοινό καλό.
Βαρέθηκα τα μικρά κόμματα να προσαρμόζονται στο παιχνίδι των μεγαλυτέρων κομμάτων.
Βαρέθηκα οι έντιμοι πολιτικοί να καλύπτουν τα λαμόγια της πολιτικής.
Βαρέθηκα οι θεσμοί να είναι υπέρ άνω της πολιτικής ,και στην βορά των πολιτικών.
Βαρέθηκα τους ιδεολογικούς ακροβατισμούς την ώρα που δεν είμαι στο τσίρκο για αναψυχή.
Βαρέθηκα φασιονάριους στο λόγο πολιτικούς που επιβιώνουν μόνο για αυτό.Βαρέθηκα να μην πιστεύω τα λόγια των πολιτικών.
Βαρέθηκα πολίτες με ένα ρουσφετάκι να γίνονται οπαδοί.
Βαρέθηκα το μαντρί του κόμματος ,και το λύκο που καραδοκεί.
Βαρέθηκα το άπιαστο όνειρο που μου τάζουν.
Βαρέθηκα που οι πολιτικοί ουδεμία σχέση έχουν με τον πολιτισμό.
ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΟΛΟΥΣ
Ψήφο σε κανέναν τους, λοιπόν.
Αν τώρα κάποιοι είναι τόσο κολλημένοι που δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από το κόμμα τους ας ψηφίσουν τουλάχιστον μόνο το κόμμα και από τους βουλευτές μόνο αυτούς που δεν έχουν εκλεγεί ποτέ.
Κανένα σταυρό δηλαδή σε όσους έχουν διατελέσει βουλευτές.
Έτσι θα αλλάξουμε ΟΛΗ τη βουλή.
Την επόμενη φορά το ίδιο!
Σε 10 χρόνια θα έχουμε εξαφανίσει τα λαμόγια από την πολιτική.
Τουλάχιστον θα πάρουν το μήνυμα.
Κοιτάξτε τι ποιότητας άνθρωποι μας κυβερνούν! Προσέξτε τι είδους πολιτικοί διαχειρίζονται τις τύχες της πατρίδας μας! Παρατηρήστε τι εμετικές δικαιολογίες χρησιμοποιούν άπληστα άτομα που έχουν εκλεγεί να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον!
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
54 μήνες ΣΚΑΝΔΑΛΑ !!! και συνεχίζουμε...μέχρι τις εκλογές .....κάτι θα …σκάσει πάλι.
Κατά καιρούς έχουν γίνει πολλές προσπάθειες καταγραφής όλων των σκανδάλων και των μυστηρίων υποθέσεων που σχετίζονται με τη νέα διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα αυτό που κάνουμε είναι να τα συγκεντρώσουμε όλα. Ή όσο το δυνατόν περισσότερα. Αυτά ψάξαμε. Αυτά βρήκαμε. Αυτά σας παρουσιάζουμε. Έτσι για να τα θυμόμαστε.
Πάμε λοιπόν να τα θυμηθούμε μαζί όλα τα … 54 ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΑ και τις ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ που στοιχειώσαν τα ΜΜΕ για κάποιο διάστημα αλλά πλέον δεν ακούγονται και πολλοί ίσως δεν τα θυμούνται.
Ιούλιος 2004 - χρηματισμός-
Λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας και η Υπόθεση Λιάσκου - Κεραμιδά (από το Υφ. Τουρισμού) για χρηματισμό στιγματίζει τη νέα εναλλακτική και "καθαρή" κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή.
Σεπτέμβριος 2004 - παράνομη μεταγραφή
Το πανελλήνιο συγκλονίζεται για την μεταγραφή του γιου του κ. Τσιτουρίδη, υπουργού Απασχόλησης τότε, που παραιτήθηκε για το σκάνδαλο αυτό.( Σιγά το σκάνδαλο εδώ που τα λέμε !!! )
Ιανουάριος 2005 - βασικός μέτοχος
Η υπόθεση του βασικού μετόχου, με τις παρεμβάσεις και των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, έρχεται να απασχολήσει την επικαιρότητα για αρκετό διάστημα μιας και το MEGA καιγόταν αρκετά με το θέμα, λόγω της ενασχόλησης με τα Δημόσια Έργα του ιδιοκτήτη του καναλιού.
Μάιος 2005 - προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ
Ο στενός συνεργάτης του Προκόπη Παυλόπουλου, κ. Χούπης εμπλέκεται στο σκάνδαλο των προσλήψεων εκτός ΑΣΕΠ στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Ιούνιος 2005 - πακιστανοί
Οι απαγωγές και ανακρίσεις των Πακιστανών είναι ένα από τα χτυπητά και καλά ενθυμούμενα σκάνδαλα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Υπουργός τότε;
Και ο Πολύδωρας να λέει πως οι Πακιστανοί απάγονται μόνοι τους.
Ιούνιος 2005 - προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ
Σε συνέχεια των προηγούμενων προσλήψεων έρχονται και οι προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ και για τη στελέχωση της Αγροφυλακής.
Σεπτέμβριος 2004 - πτώση στρατιωτικού ελικοπτέρου Σινούκ
Ευθύνη της κυβέρνησης ?????
Σεπτέμβριος 2005 - καρτέλ γάλατος - Κουμπάροι
Τις συναλλαγές των επιχειρηματιών για τη μείωση των προστίμων τους εις βάρος των καταναλωτών αφορά το καρτέλ του γάλατος που εμπλέκει τα στελέχη της ΜΕΒΓΑΛ.
Οκτώβριος 2005 - Ρεγκούζας και κρατικές διαφημίσεις
Την παραίτηση του Αδάμ Ρεγκούζα προκάλεσε η εμπλοκή του στο σκάνδαλο της παροχής κρατικής διαφήμισης σε υπόδικο, ιδιοκτήτη τηλεοπτικού καναλιού στη Θεσσαλονίκη.
Οκτώβριος 2005 - Μαντούβαλος - παραδικαστικό
Την εμπλοκή του στο παραδικαστικό κύκλωμα πλήρωσε με αποπομπή ο Πέτρος Μαντούβαλος. Ο Πέτρος Μαντούβαλος αντιμετωπίζει τις κατηγορίες: ηθική αυτουργία σε κατάχρηση εξουσίας, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, απόπειρα κακουργηματικής απάτης, απόπειρα παράβασης του νόμου περί μεσαζόντων, απάτη από κοινού από την οποία η ζημιά είναι ιδιαίτερα μεγάλη, απόπειρα εκβίασης και παράβαση του νόμου περί μεσαζόντων από κοινού
Δεκέμβριος 2005 - Παλαιοκρασσάς και ΔΕΗ
Για φαγοπότι στη ΔΕΗ επί Παλαιοκρασσά μιλούσαν τα ΜΜΕ την περίοδο εκείνη. Εκείνος απομακρύνθηκε και κανένας υπουργός δεν πήρε την ευθύνη.
Ιανουάριος 2006 - Μαρκογιαννάκης για Εισαγγελέα Αρείου Πάγου
Ηχογραφημένες συνομιλίες και αρνητικοί χαρακτηρισμοί από πλευράς του Κρητικού βουλευτή κ. Μαρκογιαννάκη προς τον κ.. Σανιδά.
Φεβρουάριος 2006 - ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ Vodafone
Το μεγαλύτερο, από την αρχή της διακυβέρνησης ως την περίοδο που έγιναν, (που να ξέραμε τι θα επακολουθήσει) σκάνδαλο ήταν αυτό των υποκλοπών κορυφαίων στελεχών της πολιτικής ζωής και όχι μόνο. Ευθύνες ; Καμιά. Παραιτήσεις; Καμιά. Μια "αυτοκτονία." Μόνο και αυτή ΟΧΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ.
Ιούνιος 2006 - Ξυλοδαρμοί φοιτητών στα πλαίσια των μεγάλων καταλήψεων στα πανεπιστήμια
Η πρώτη συστηματοποιημένη επίθεση της Νέας Δημοκρατίας στα εκπαιδευτικά έρχεται το καλοκαίρι του 2006, με προπαγάνδα και πολύ ξύλο από την πλευρά των ΜΑΤ κατά των φοιτητών και λοιπών μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας, που εναντιώνεται στο Νέο Νόμο Πλαίσιο.
Μαριέττα και Πολύδωρας στα τύμπανα του πολέμου και Ρουσόπουλος και λοιποί στα πόστα της προπαγάνδας.
Αύγουστος 2006 - Πυρκαγιές στη Χαλκιδική
Ανεξέλεγκτες πυρκαγιές στη Χαλκιδική με απολογισμό πέραν των πολλών καμμένων στρεμμάτων, ακόμα και ανθρώπους. Παραιτήσεις; Μπα !!! Τι είναι αυτή η λέξη ???
Σεπτέμβριος 2006 - Κουμπάροι ξανά.
Κουμπάροι και πάλι στο προσκήνιο
Δεκέμβριος 2006 - Εξαγορά ΓΕΡΜΑΝΟΣ από COSMOTE
Η περίπτωση της εξαγοράς της ΓΕΡΜΑΝΟΣ από την COSMOTE περιγράφεται ως "η διοίκηση της Cosmote ενήργησε δολίως και με σκοπιμότητα, προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και δη να ωφελήσει τον Πάνο Γερμανό"
Μάρτιος 2007 - Ομόλογα.
Ομόλογα και το σημαντικότερο σκάνδαλο (πάλι μέχρι το επόμενο) έρχεται στην επικαιρότητα με τα ταμεία να αδειάζουν για χάρη των χρηματιστηριακών συναλλαγών των άμεσα εμπλεκόμενων. Ευθύνες; Καμία και πάλι !
Απρίλιος 2007 - Τσιτουρίδης και πάλι !
Ο Τσιτουρίδης πρωταγωνιστεί ακόμα μια φορά με την εμπλοκή συνεργάτη του στο σκάνδαλο του ΠΑΣΟΚ με το Χρηματιστήριο. Παραιτείται για άλλη μια φορά, ο τότε Υπουργός Απασχόλησης.
Ιούνιος 2007 - Πυρκαγιές στην Πάρνηθα
Ο προάγγελος των μεγάλων προεκλογικών πυρκαγιών έγινε στην Πάρνηθα. Στρέμματα έγιναν καπνός και οι εκτάσεις παραχωρήθηκαν στο Καζίνο όπως είχε συμφωνηθεί από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Αύγουστος 2007 - Φωτιές στην Πελοπόννησο και στην ΕύβοιαΟι πιο αμφιλεγόμενες και πιο πολύνεκρες πυρκαγιές που κόστισαν τη ζωή σε δεκάδες συνανθρώπους μας, είναι αυτές που στιγμάτισαν την προεκλογική περίοδο του 2007 και εξαιτίας της τρομοκρατίας έδωσαν τη νίκη και πάλι στη ΝΔ.
Αύγουστος 2007 - Χρέη του Αλογοσκούφη για τις εκτυπώσεις του προεκλογικού υλικού
Στις αίθουσες των δικαστηρίων αλλά και της Βουλής θα συνεχιστεί το θέμα που δημιουργήθηκε μεταξύ του επιχειρηματία Βασίλη Μπρέκου και του υπουργού Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη για το χρέος των 280.000 ευρώ.
Σεπτέμβριος 2007 - ΕΚΛΟΓΕΣ
Δεκέμβριος 2007 - Μαγγίνα πιάσε μια λεμονάδα
Πρόστιμα ύψους 160.000 ευρώ επέβαλε η Πολεοδομία Μαρκοπούλου στο Βασίλη Μαγγίνα για τη βίλα - "αναψυκτήριο" που έχτισε στο Κορωπί (αυτή στην οποία "φιλοξενούσε" και τους Ινδούς).
Δεκέμβριος 2007 - ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ - Σεξ, ψέμματα και DVDΤο πιο ροζ σκάνδαλο όλων των εποχών αποκαλύπτεται και στοιχειώνει τους πολίτες αυτής της χώρας για πάνω από 4 μήνες, καθημερινά. Παράνομοι διορισμοί, βιντεοταινίες, κομιστές, εκπομπές και λοιπά. έφεραν όλα τα υπόλοιπα σημαντικά θέματα σε δεύτερη μοίρα. Η μόνη που μπήκε φυλακή για όλα ήταν η Τσέκου. . . Αθάνατο ελληνικό κράτος δικαιοσύνης.
Ιανουάριος 2008 - Κουκοδήμος - Θέμος και Αδριανός
Ψάχναμε επί μήνες να βρούμε τον κομιστή του DVD και ξαφνικά έρχεται η εμπλοκή του Κουκοδήμου στην υπόθεση, ο οποίος και διαγράφηκε από την Κ.Ο. της ΝΔ αλλά επανήλθε μετά λόγω δυσχεριών για να βγαίνει και το 152.
Απρίλιος 2008 - Αυθαίρετο Σουφλιά
Στο "μικροσκόπιο" τίθενται οι έως σήμερα ενέργειες των υπηρεσιών της Πολεοδομίας Μαρκόπουλου, όσον αφορά το θέμα της αυθαίρετης εξοχικής κατοικίας του υπουργου ΠΕΧΩΔΕ Γίωργου Σουφλιά.
Απρίλιος 2008 - Ηλιέλαιο - δηλητήριο
Σύσσωμοι οι Έλληνες περνάνε από ΚΤΕΟ λόγω του λαδιού που πλασάρανε ως μαγειρικό αλλά μόνο αυτό δεν ήταν. Ευθύνες και πάλι αναζητούνται !
Μάιος 2008 - Εξαγορά ΟΤΕ από DT
Στο στόχαστρο όλων η συμφωνία της κυβέρνησης και της DT, με την εμπλοκή του Βγενόπουλου, για το θέμα της εξαγοράς του ΟΤΕ. Ο ΟΤΕ πουλήθηκε, ο Βγενόπουλος έγινε πιο μάγκας και οι Γερμανοί άρχισαν τις διαρθωτικές κινήσεις τους.
Μάιος 2008 - Λιμάνια (ΟΛΠ) και Κινέζοι
Άλλες προσφορές ισχυρίζεται η εταιρία COSCO και άλλα επικαλείται ο μέχρι πρότινος υπουργός Ναυτιλίας, κ. Βουλγαράκης και τα ποσά διαφέρουν κατά 4 δις. ! Ψιλά δηλαδή. Τα συμπεράσματα δικά σας. Ο ΟΛΠ στους Κινέζους και η Ελλάδα ξεπουλιέται.
Μάιος 2008 - ΣΚΑΝΔΑΛΟ SIEMENS
Τα λόγια είναι περιττά. Μαύρα χρήματα και χρηματισμοί υπουργών, βουλευτών και κομμάτων δείχνει η μέχρι τώρα έρευνα που έκλεισε. προς όφελος των εμπλεκόμενων. Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε το Μάιο αλλά είναι εν ενεργεία πολλά χρόνια τώρα η σχέση της SIEMENS με τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Ιούνιος 2008 - Μητσοτάκης Κυριάκος και SIEMENS
Το πρώτο όνομα πολιτικού από τη Νέα Δημοκρατία, μετά από αυτό του Τσουκάτου από το ΠΑΣΟΚ, έρχεται να ταράξει και πάλι τα νέρα. Ο Κυριάκος, που πρόσφατα γιαουρτώθηκε σε εκδήλωση στο Πολυτεχνείο, απλά έκανε κάποιες αγορές από τη SIEMENS για τηλεφωνικό κέντρο αξίας ... πολλών χιλιάδων ευρώ. Απλά πήρε κάποιες οικιακές συσκευές από τη SIEMENS και ξέχασε να πάει να πληρώσει. Απλά διευκολύνθηκε για την αγορά κάποιου οικοπέδου. Σε σχέση με όσα έχει κάνει ο πατέρας του στην Ελλάδα πάντως αυτός δεν έκανε τίποτα.
Ιούλιος 2008 - Λιάπης, Χριστοφοράκος και SIEMENS
Ταξίδια με τη SIEMENS και τα τζετ του Χριστοφοράκου και άλλες συναλλαγές με ΟΣΕ κλπ. ώστε να κλείσουν οι καλές δουλειές με τη SIEMENS και τα μεγάλα έργα του Δημοσίου.
Ιούλιος 2008 - Αποπομπή Ζορμπά
«Δεν με ήθελαν ..με έφαγαν». Με αυτά τα λόγια ο Γιώργος Ζορμπάς πρόεδρος της Εθνικής Αρχής για την καταπολέμηση της απόκτησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες (αυτός είναι ο θεσμικός τίτλος του) αποχώρησε από το κτήριο που στεγάζεται το γραφείο του και μάλιστα από την πίσω πόρτα.
Ιούλιος 2008 - Αξιωματικός της ΕΛΑΣ εμπλέκεται σε σκάνδαλο υπεξαίρεσης 700.000 για το C4I
Όταν αναφερόταν η τότε αρμόδια πολιτική ηγεσία σε «άξιους αξιωματικούς» προκειμένου να δικαιολογήσει επικοινωνιακά την αγωνία της να συγκαλυφθεί και να αποτραπεί οποιαδήποτε ουσιαστική έρευνα της Βουλής στην σκανδαλώδη μεθόδευση παραλαβής των συστημάτων TETRA και AVL, που αποτελούν υποσυστήματα του C4I, εννοούσε αξιωματικούς που κατηγορούνται για υπεξαίρεση 700.000 ευρώ εν τη υπηρεσία;
Ιούλιος 2008 - Σκάνδαλο ΟΣΕ
H τιμή στην οποία αγόραζαν οι έμποροι τα παλαιά σίδερα (σκραπ) ήταν τότε πάνω από 200 ευρώ τον τόνο, ενώ η εταιρεία στην οποία έγινε η ανάθεση θα καταβάλει -σύμφωνα με τη σύμβαση- στην EΔEΣY μόλις 57 ευρώ ανά τόνο ζημιώνοντας τον OΣE 1.300.000 ευρώ
Αύγουστος 2008 - Αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών
Με την «προσπάθεια της ΝΔ να παρακάμψει το άρθρο 16 για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών» συνέδεσε την καταγγελία του ΠΑΣΟΚ ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.
Αύγουστος 2008 - Υπόθεση Παυλίδη - Χρηματισμός
Ούτε το Σύνταγμα ισχύει, όταν το μέγαρο Μαξίμου αποφασίσει τη συγκάλυψη ενός σκανδάλου και την «προστασία» ενός υπουργού, όπως ο Αρ. Παυλίδης. Η δικογραφία για την άρση της ασυλίας του πρώην υπουργού δεν έφτασε ποτέ στη Βουλή το 2006, μετά τις καταγγελίες του δημάρχου Τήλου, ούτε τώρα έχει φτάσει στη Βουλή, δέκα μήνες μετά την ένορκη κατάθεση Μανούση, ότι πλήρωνε «προστασία» στον κ. Παυλίδη.
Σεπτέμβριος 2008 - ΜΟΝΗ Βατοπεδίου
Ο μοναχός Ευφραίμ σε επιχερηματικές δραστηριότητες με τις ευχές του Ρουσόπουλου και με μεγάλες παραχωρήσεις πολλών στρεμάτων οικοπέδων στη Χαλκιδική. Μπράβο στη κυβέρνηση που κατάφερε να ξεπουλήσει τα πάντα σε χρόνο ρεκόρ. Εστω αργά ο Κωστάκης ανέλαβε !!! την ευθύνη λέγοντας ότι « … υποτίμησα αρχικά την υπόθεση » . Μέχρι εκει φθάνει η ευθύνη του Πρωθυπουργού της χώρας .
Δεκέμβριος 2008
Ο 16χρονος Αλ.Γρηγορόπουλος δολοφονείται απο ειδικό φρουρό στα Εξάρχεια. Την ίδια μέρα, ο υπ. Παιδείας Ευπ..Στυλιανίδης, συντετριμμένος απο το συμβάν, διασκεδάζει στα μπουζούκια και τη επόμενη παρακολουθεί αγώνα ποδοσφαίρου...Έντονες διαμαρτυρίες ξεσπούν σε όλη την χωρα και οι ατυνομικές δυνάμεις κάνουν αλόγιστη χρήση βίας στις διαδηλώσεις, μεχρι και εναντίων ανηλίκων, την ίδια ώρα που οι "γνωστοί-άγνωστοι" πυρπολούν ανενόχλητοι την πόλη...Σε φωτογραφίες μεταξύ των ταραξιών, διακρίνονται και ατυνομικοί της Ασφάλειας...
22.2.2009 - Παλαιοκώστας Airlines...
Ο Βασίλης Παλαιοκώστας απόδρασε για δεύτερη φορά μέσα σε 3 χρόνια με τον Αλβανό συνεργό του Αλκέτ Ριζάι, μία ημέρα πριν την απολογία τους στο Πρωτοδικείο Πειραιώς για την προηγούμενη κινηματογραφική απόδρασή τους το 2006 και πάλι με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού! Για άλλη μια φορά φάνηκε η τραγική κατάσταση της Ελληνικής Αστυνομίας και του Ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος...Μάταια ο πρόεδρος του δικαστηρίου καλούσε το πρωί της Δευτέρας τους δύο δραπέτες να εμφανιστούν. Στο τυπικό προσκλητήριό του απάντησαν μόνο οι δικηγόροι τους. Παρά την απουσία τους στα δικαστήρια εμφανίστηκαν δεκάδες πάνοπλοι αστυνομικοί. Με το δάχτυλο στη σκανδάλη, με διπλούς και τριπλούς ελέγχους, οι αστυνομικοί προσπάθησαν να περισώσουν τη χαμένη τιμή του σώματος. Μια μέρα μετά το νέο φιάσκο, η Αστυνομία έδωσε ρεσιτάλ ετοιμότητας, αλλά κατόπιν εορτής ...
Και όλα αυτά όταν ο Ρουσόπουλος ξεκίνησε από το μηδέν και μέσα σε λίγα μόνο χρόνια πλουτίζει και πλουτίζει συνεχώς . Δεν συμπεριλάβαμε το σκάνδαλο με το Ρουσόπουλο και τη Μάρα στη χρονολογική σειρά που είδατε. γιατί τα περιλαμβάνει όλα. ! Υπουργός Προπαγάνδας γαρ. !
Και ο Πρωθυπουργός της χώρας, κ. Καραμανλής ας κοιμάται ήσυχος. Μην τον ξυπνάτε ! ! !
Η μακαρίτισσα η γιαγιά μου δεν είχε διαβάσει ούτε Κάντ ούτε Θουκυδίδη, αλλά μπορούσε διαισθητικά να διακρίνει το σωστό από το λάθος.
«Όταν δεν υπάρχει ντροπή όλα επιτρέπονται», έλεγε.
Δυστυχώς, στη Βουλή των Ελλήνων η «ντροπή» δεν περισσεύει.
Για να δώσω και λίγο χρώμα.(με την γλαφυρότητα του Αίσωπου).
Όταν ο παντοδύναμος Δίας έφτιαχνε τον άνθρωπο, τα έβαλε όλα. καλά και κακά. Ξέχασε όμως να βάλει την ντροπή.
- Και τι θα κάνω τώρα εγώ; του λέει η ντροπή.
- Το μόνο μέρος που θα μπορούσα να σε βάλω είναι από πίσω. της απαντά ο Δίας.
- Εγώ!...να μπω εκεί. με τίποτα.
- Δεν υπάρχει καλή μου άλλο μέρος. Αν θες.
- Καλά, του απαντάει, υπό έναν όρο:
Πως αν μπει μετά από εμένα κάτι άλλο, εγώ θα βγω!!!
Να γιατί κάποιοι είναι ξεδιάντροποι..
ΠΑΣΟΚ
ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
1. Υπερχρέωση της χώρας, διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114% (το 1981 το δημόσιο χρέος υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού, το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ )
2. Έγκλημα χρηματιστηρίου: άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη.
3. Οι ολέθριοι χειρισμοί της «νύχτας των Ιμίων» έστω συγχωρoύνται με το αιτιολογικό του μη-πολέμου, η συμφωνία όμως της Μαδρίτης που παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» της Άγκυρας στην περιοχή μάλλον είναι δύσκολο να ξεχαστεί και αποδεικνύει την ανικανότητα Σημίτη και προέδρου Γιώργου.
4. η σκοτεινή υπόθεση των πυραύλων S-300 που εξασθένισε την άμυνα της Κύπρου από ελληνικής πλευράς ενώ δεν έγινε το ίδιο από τουρκικής πλευράς. Προσπαθούσαμε επί μήνες να τους κρύψουμε σε κάποιο νησί.
5. Συναίνεση Σημίτη - Παπανδρέου στον βομβαρδισμό Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, στο βομβαρδισμό δηλαδή ευρωπαϊκής(βαλκανικής) χώρας με ορατό τον κίνδυνο μεταβολής συνόρων στη βαλκανική γειτονιά μας με απρόβλεπτες συνέπειες για χώρες στα σύνορά μας.
6. Οι δαπάνες για την άμυνα δεν εμφανίζονταν ποτέ στα κρατικά έξοδα αλλά εγγράφονταν μόνο σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να αποδειχτεί που πήγαιναν τα λεφτά και ποιος τα έπαιρνε) με αποτέλεσμα να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2002. Μέχρι το 1998 είχαν ανοιχτεί 3 τέτοιοι λογαριασμοί από το 1998 μέχρι το 2004 ανοίχτηκαν πάνω από 100 : τα περίφημα διπλά βιβλία του Πασόκ).
7. Το τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις και κακοτεχνίες, για πολλές από τις οποίες πληρώνουμε βαριά πρόστιμα. Με το κόλπο των σκόπιμων καθυστερήσεων στην ανάθεση των έργων οι υπουργοί Σημίτη προχωρούσαν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, υποτίθεται κάτω από την πίεση του χρόνου ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν απλώς να ευνοήσουν τους χρηματοδότες τους.
8. Στα δημόσια έργα κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες αλλά φούσκωναν οι τσέπες των ευνοούμενων 'πράσινων κατασκευαστών' , κυρίως του Μπομπολικού Άκτωρα ο οποίος έπαιρνε όλα τα έργα και όποιο έργο δεν κατασκεύαζε το έπαιρνε για να το δώσει υπερεργολαβία.
9. Εθνικό Κτηματολόγιο : φαγώθηκαν αμέτρητα δις από το Λαλιώτη και πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου.
10. Ο προϋπολογισμός του 2003 προέβλεπε έλλειμμα 0.9% του ΑΕΠ και τελικά έφτασε το 5.7%.
11. εγκληματική υποτίμηση δραχμής πριν από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.
12. Βιομηχανία παράνομων ελληνοποιήσεων με χορήγηση ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόμη και σε σεσημασμένους κακοποιούς από τις πρώην κομουνιστικές χώρες. Υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, «κατασκευάζοντας» ομογενείς και ταυτόχρονα ψηφοφόρους. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές ανακλήθηκαν χιλιάδες ελληνοποιήσεις αφού η παρανομία της έκδοσής τους ήταν ολοφάνερη και καραμπινάτη. Είχαν όμως προλάβει να ψηφίσουν. Αποτέλεσμα η νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000.
13. Προδοσία και παράδοση του αρχηγού των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους διώκτες του Τούρκους.
14. Υπόθεση Στέγκου: στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών.. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.
15. Μανίκας - Νεονάκης : βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ ? και ο Νεονάκης 64 εκ. ?, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;
16. Και η «Ελευθεροτυπία» στο μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων (Άγιος Κοσμάς) με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του Φυντανίδη, Βιργινίας Βεντουράκη, μέσω της Ολλανδικής κατασκευαστικής De Boer.
17. Αγροτικό Ζήτημα : τις δύο τελευταίες δεκαετίες δόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τρισεκατομμύρια για την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και οικονομίας και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωργίας. Οι επιδοτήσεις όμως χρησιμοποιήθηκαν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους. Οι αναμενόμενες αναδιαρθρώσεις δεν έγιναν ποτέ γιατί τα πολλά χρήματα απορροφούνταν από ανθρώπους που δεν τα δικαιούνταν, απορροφούνταν από απατεώνες, πάντως όλοι, παραπληροφορήθηκαν και εξαπατήθηκαν αφού πίστεψαν ότι θα παίρνουν τις επιδοτήσεις επ' άπειρον ενώ οι επιδοτήσεις ήταν απλώς τμήμα πακέτων που κάποτε φυσικά απορροφούνται και σταματούν. Εξάλλου η Ευρώπη δεν μπορεί να ενισχύει για πάντα προϊόντα που δεν χρειάζεται(χωματερές) ή προϊόντα υψηλού κόστους παραγωγής σε σύγκριση με άλλες χώρες. Κανένας δεν εξήγησε στους αγρότες πως και γιατί να ανανεώσουν και αναδιαρθρώσουν τις καλλιέργειές τους, πώς να βελτιώσουν την παραγωγή τους και πώς να εκσυγχρονίσουν τεχνολογικά τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις τους. Ήταν λογικό ο Δρυς να βγει και να πει «οι αγρότες πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους» και ο Σημίτης ότι «η ελληνική γεωργία δεν έχει μέλλον» και ότι οι αγρότες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα». Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έφτασε το 2002 στο πρωτοφανές έλλειμμα των 1,84 δις ?. Έτσι φτάσαμε στην εξέγερση των αγροτών, στα σκασμένα λάστιχα, στην κατασυκοφάντηση των αγροτών και στον ξυλοδαρμό τους.
18. Προμήθειες στα νοσοκομεία : εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και ιατρικών υλικών και εργαλείων από 300% - 1500%.
19. Ανεργία : το 1981 υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού όρου. Μετά το 81 άρχισε να αυξάνεται ενώ το 1998 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό όρο, το 1999 έφτασε το 12% και το 2004 το 12,3%.
20. Ολυμπιακή αεροπορία : τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002.
21. ΑΣΕΠ : κάτω από τους νόμους Πεπονή κατασκεύασαν τις περίφημες 'αποκαταστατικές' διατάξεις του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομο τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων. Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα πασοκοκρατείται, αφού επί 20 χρόνια είχαν διοριστεί πάνω από 1 εκ. 'πράσινα' παιδιά.
22. Το φιάσκο της οδούς Νιόβη στις 23/9/1998 : με την καταδίωξη του επικίνδυνου Σορίν Ματέι που με μια χειροβομβίδα απέδειξε την πλήρη ανεπάρκεια της αστυνομίας και της ηγεσίας της. Τραγικό θύμα της ιστορίας, η 25χρονη Αμαλία Γκινάκη. Μετά το φιάσκο ο Σημίτης διόρισε αρχηγό της ΕΛ.ΛΑΣ τον αντιστράτηγο Γεωργακόπουλο, την ίδια στιγμή που ο εισαγγελέας Γεράκης ερευνούσε σκάνδαλα που εμπλέκονταν ο Γεωργακόπουλος. Αργότερα τον επιβράβευσαν με τη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Εσωτερικών.
23.. Υπόθεση Πάσσαρης : δολοφόνησε δύο αστυνομικούς κατά τη διάρκεια απόδρασής του από το νοσοκομείο που είχε μεταφερθεί. Πρέπει να αναφέρουμε και τη μετέπειτα πλήρη αδυναμία σύλληψής του. Γιατί ο αστυνομικός να ριψοκινδυνεύσει τη ζωή του όταν είναι διορισμένος πρασινικαρτούχος;
24. Διαφθορά : το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του, την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Υποστήριξε ότι η δωροδοκία είναι αναπόφευκτη στην Κορέα, Ιταλία, Ελλάδα και Αφρική. Γαλλικές εφημερίδες υποστήριξαν με στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους βάσει της μεγαλύτερης δωροδοκίας αφού ο THALES δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας από 7% - 10% και δεν πήρε το έργο. Όσο για τη δωροδοκία ο Έλληνας αντιπρόσωπός τους του υπέδειξε ότι πρέπει να προβλεφτεί μια δωροδοκία ύψους 7%-10% στον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Τελικά την ασφάλεια 'κέρδισε' η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου της Αμερικής) ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στο Σημίτη και στο Χρυσοχοΐδη και όχι σε υπουργούς του.
25. Ναυάγιο 'Σαμίνα' και οι σχέσεις του με τη διαπλοκή στη ναυτιλία. Αποτέλεσμα του ναυαγίου ήταν 83 νεκροί και δύο μήνες μετά η αυτοκτονία Σφηνιά. Ο Σημίτης ήταν αυτός που ενίσχυσε και υποστήριξε την Minoan Lines ώστε να κατακτήσει σχεδόν μονοπωλιακή θέση στη ναυτιλία. Έτσι η Μίνοαν λειτουργούσε ανεξέλεγκτα και χωρίς τους ιδιαίτερους και απαραίτητους ελέγχους. Τρεις μέρες πριν το ναυάγιο ο μηχανικός του Σαμίνα, Αντώνης Σορώκος στέλνει γραπτή αναφορά στην εταιρεία, κρίνοντας το πλοίο , αναξιόπλοο. Άσχετα από τις απόψεις μελών του πληρώματος δύο είναι οι εκδοχές του ναυαγίου. Ή το πλοίο είχε μηχανική βλάβη και κανείς δεν έδωσε σημασία ή τη βλάβη την παρουσίασε εκείνη τη στιγμή, λόγω της πλημμελούς συντήρησης. Το πλοίο βυθίστηκε 20 λεπτά μετά την πρόσκρουσή του στις Πόρτες, γιατί δε διέθετε στεγανά, που θα καθυστερούσαν ή θα απέτρεπαν τη βύθισή του. Οι χώροι που έπρεπε να είναι στεγανά είχαν μετατραπεί σε καμπίνες, ενώ τα σωστικά μέσα ήταν ανύπαρκτα. Οι μηχανισμοί του υπουργείου από την άλλη είχαν πραγματοποιήσει πλημμελείς ή εικονικούς ελέγχους αξιοπλοϊας που πολλές φορές συνοδεύονταν και από το αντίστοιχο φιλοδώρημα.
26. Για τέσσερα κακουργήματα άσκηθηκε δίωξη κατά του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).
27. Ληστρικό πασοκικό σκάνδαλο 1 δις ? στην ΕΑΒ : οι κυβερνήσεις του πασόκ για να «στρογγυλοποιήσουν» τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας αλλά και κυρίως για να τα «εξαφανίσουν» κάτω από το χαλί, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!
28. Το 2001 το πασόκ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δις έστησε τη μεγαλύτερη κομπίνα στην ελληνική ιστορία : το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δις Ευρώ και πάνω σ' αυτό "παίχτηκαν" 18 τράμπες (swaps). Το οφειλόμενο ποσό, από τους λάθος χειρισμούς από 2,8 δις Ευρώ ανήλθε στα 54 δις Ευρώ.
29. Η λεηλασία των ταμείων από το Πασόκ. Για τα ταμεία αυτά σήμερα κόπτεται. Το 2002 - 2003 χάθηκαν μόνο μέσω της "Ακρόπολις" χρηματιστηριακής, σε παιχνίδι με ομόλογα 5,5 εκ. ?. Συνολικά χάθηκαν από τα σαϊνια του πασόκ πάνω από 3,5 δις ? (1,3 τρις δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν 5,22 δις ? συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με 1,76 δις ?.
30. Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείματά τους.
31.. Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ : το 2000 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 650 εκ. ?, από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A.. (ISIN:XS0121591704) με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. ?.
Το Πασόκ υποχρεούται να απαντήσει
Το πασόκ σφυρίζει ΚΛΕΦΤΙΚΑ!
Δεν σας έχουμε ανάγκη κύριοι.
ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ !!
Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Καλά Χριστούγεννα κι ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος
Merry Christmas and a Happy New Year!
Joyeux Noël et bonne année!
Feliz Natal e um próspero Ano Novo!
Веселого Рождества и Счастливого Нового Года!¡Feliz navidad y feliz año nuevo!
Fröhliche Weihnachten und ein gutes neues Jahr!
Wesołych Świąt i szczęśliwego nowego roku!
Kellemes karácsonyi ünnepeket és boldog új évet!
Prettig Kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar!
Crăciun Fericit şi un An Nou Fericit!
İyi Noeller ve Mutlu Yıllar
God Jul och ett Gott Nytt År!
Buon Natale e Felice Anno Nuovo!
Hyvää joulua ja onnellista uutta vuotta!
חג מולד שמח ושנה טובה!
God Jul og Godt Nytt År!
Veselé vianoce a Štastný nový rok!
Čestit Božić i sretna Nova godina!
عيد ميلاد مجيد و عام سعيد
Veselé Vánoce a Šťastný Nový rok!
Glædelig jul og godt nytår!
Feliĉan kristnaskon kaj prosperan novjaron!
Vesel božič in Srečno novo leto
Bon Nadal i Feliç Any Nou!
Srećan Božić i Nova Godina.
häid jõule ja head uut aastat
Linksmų Kalėdų ir laimingų Naujųjų Metų
สุขสันต์วันคริสต์มาส และสวัสดีปีใหม่
Chúc Giáng Sinh Vui Vẻ và Chúc Năm Mới Tốt Lành
Весела Коледа и Щастлива Нова година!
Feliz Natal e um Próspero Ano Novo!
Natale hilare et annum faustum
Gleðileg Jól og farsælt nýtt ár.
Geseënde Kersfees en 'n gelukkige nuwe jaar
Gledhilig Jol og eydnurikt nyggjar
Rojî daykbûnî Hezret Îsa pîroz û Cejnî Salî Nwê pîroz bê
کریسمس مبارک باشد و سال خوبی داشته باشید!
Среќен Божик и среќна Нова година
Cestit Bozic i Sretna Nova godina
Priecīgus Ziemassvētkus un laimīgu Jauno Gadu!
Selamat Hari Natal dan Tahun Baru
Веселого Різдва і з Новим Роком
Танд кристмас ба шинэ жилийн мэнд хүргэе
Selamat Hari Natal and Selamat Tahun Baru
Maligayang pasko at manigong bagong taon!
Zorionak eta urte berri on
Nedeleg laouen ha bloavez mad!
Noflike Krystdagen en folle lok en seine
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ κ. ΠΡΟΕΔΡΕ
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος έχασε την μάχη με τον καρκίνο χθες το πρωί.
Έφυγε ένας αληθινός Έλληνας που έδωσε το παρόν σε όλες τις μάχες του Κυπριακού λαού για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία Κυρίως όμως συνέδεσε το όνομά του με το συντριπτικό ΟΧΙ στο σχέδιο ΑΝΑΝ για την επανένωση της μεγαλονήσου.
Θα τον θυμάμαι πάντα για το συγκλονιστικό εκείνο διάγγελμα προς τον Κυπριακό λαό την Μεγάλη Πέμπτη του 2004.
.... Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» ......
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ.
Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν.
Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ.
Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε καλώ να μην υποθηκεύσεις το μέλλον στην πολιτική βούληση της Τουρκίας. Να προασπιστείς την Κυπριακή Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στη κατάλυσή της. Να συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία επανένωσης της πατρίδας μας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλή Ανάσταση σε όλους!
Στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ.
Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν.
Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ.
Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε καλώ να μην υποθηκεύσεις το μέλλον στην πολιτική βούληση της Τουρκίας. Να προασπιστείς την Κυπριακή Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στη κατάλυσή της. Να συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία επανένωσης της πατρίδας μας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλή Ανάσταση σε όλους!
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ κ. ΠΡΟΕΔΡΕ
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
ΧΑΟΣ
Για τα χθεσινά φοβερά και τρομερά που έγιναν στην Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλες πόλεις, αντί άλλων σχολίων θα ήθελα να καταθέσω τη ρύση του Ισοκράτη για την δημοκρατία που πολύ εύστοχα μας θύμισε το ηλεκτρονικό περιοδικό Panic.
"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία."
Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.)
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Το ξυπνητήρι κτυπούσε επίμονα. Σκοτάδι ακόμη. Το ρολόι δείχνει 3:56. Σηκώθηκα απρόθυμα από το κρεβάτι. Μισή ώρα αργότερα οδηγούσα σχεδόν μόνος μου στους δρόμους της πόλης. Είχε αρκετή ψύχρα και ένα εκνευριστικό ψιλόβροχο περιόριζε την ορατότητα. Σε δέκα λεπτά είχα μπει πια στην Εγνατία οδό.
Δεκαπέντε χρόνια μετά την πρώτη μου επίσκεψη στο Άγιο Όρος ήταν η πρώτη φορά που θα έμπαινα μέσα με το πρώτο καραβάκι. Τα τελευταία 30 χλμ. της διαδρομής τα μάτια μου έκλειναν και αναγκάστηκα να μειώσω την ταχύτητά μου. Ο δρόμος ήταν σκοτεινός και είχε αλλεπάλληλες στροφές απαιτώντας όλες τις αισθήσεις σε εγρήγορση.
Τελικά κατά τις 6:30 έφτασα στην Ουρανούπολη. Αφού πάρκαρα σε κάποιο στενό κοντά στο λιμάνι και εφοδιάστηκα με το διαμονητήριό μου μπήκα στην «Αγία Άννα». Στις 7:10 περίπου το πλοίο άφηνε το λιμάνι της Ουρανούπολης και άρχισε νωχελικά να κινείται με κατεύθυνση Νοτιοδυτική. Μόλις που άρχισε να χαράζει.
Η Δάφνη είναι το κεντρικό λιμάνι του Αγίου Όρους. Έχει τελωνείο, ταχυδρομείο, εκδοτήριο εισιτηρίων, δύο εστιατόρια, λίγα δωμάτια για φιλοξενία ταξιδιωτών και τρία μαγαζάκια με εικόνες, λιβάνια, και άλλα ενθύμια και προϊόντα του Αγίου Όρους.
Εδώ σταθμεύουν τα αυτοκίνητα των μονών περιμένοντας να φορτώσουν προμήθειες, το λεωφορείο που πηγαίνει στις Καρυές, και τα πουλμανάκια που μπορούν να μισθώσουν οι προσκυνητές για να μετακινηθούν στο εσωτερικό της Αθωνικής πολιτείας. Στη Δάφνη φτάνει και το κυρίως δρομολόγιο που μεταφέρει τους ταξιδιώτες από την Ουρανούπολη και φτάνει εδώ κατά τις 12 το μεσημέρι.
Λίγο αργότερα φεύγει από εδώ, συνήθως το «Αγία Άννα» για να μεταφέρει τους προσκυνητές στα μοναστήρια της νοτιοδυτικής πλευράς της χερσονήσου. Κανείς μπορεί να φτάσει μέχρι την Έρημο και τα Καυσοκαλύβια που βρίσκονται στο νοτιοδυτικό άκρο του Αγίου Όρους. Στις ρίζες του αγέρωχου Άθωνα που στέκει εκεί άγριος και απόκρημνος στα 2033μ από το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας και άλλο τόσο από το πυθμένα της. Είναι λες και ο Θεός ξερίζωσε το βουνό από τον πάτο της θάλασσας και το έστησε εκεί στην άκρη της χερσονήσου, μετατρέποντας αυτό το κομμάτι της Χαλκιδικής σε ένα ιδανικό ησυχαστήριο δίπλα στην πολύβουη τουριστική υπόλοιπη ακτογραμμή της.
Κανείς δεν επιχειρεί τον περίπλου του Άθωνα γιατί ακόμη και το καλοκαίρι που όλη η γύρω θάλασσα είναι λάδι, εδώ γίνεται χαλασμός με έναν περίεργο κυματισμό που αποτρέπει και τους πλέον τολμηρούς. Άλλωστε είναι γνωστό το πάθημα του Ξέρξη που έχασε εκεί σχεδόν το σύνολο του στόλου του οδηγώντας τον την επόμενη φορά να βάλει ρόδες στα πλοία του και να τα περάσει από το στενό πέρασμα στα Νέα Ρόδα.
Τα μοναστήρια της Ανατολικής πλευράς εξυπηρετούνται ακτοπλοϊκώς μέσω Ιερισσού και οδικώς μέσω Καρυών.
Φτάσαμε στη Δάφνη κατά τις 9. Πριν καν αποβιβαστώ είδα το ξάδελφο να ψάχνει μέσα στο πλήθος. Ο πατήρ Ν. είναι μοναχός στην Ι.Μ. Φιλοθέου εδώ και 25 χρόνια.
Μετά τους πρώτους χαιρετισμούς, πήρε τα πράγματά μου και τα έβαλε στην καρότσα ενός υπερυψωμένου διπλοκάμπινου 4Χ4 αγροτικού. Περιμέναμε άλλα 4 άτομα. Έναν κύριο με τους δυο του γιους περίπου 11-12 ετών και έναν νεαρό ακόμη. Ξεκινήσαμε για το μοναστήρι και σε 20 περίπου λεπτά λίγο πριν τις Καρυές βγήκαμε από τον «κεντρικό» δρόμο και πήραμε έναν αγροτικό πιο στενό.
Ο «κεντρικός» δρόμος είναι ένας κακοτράχαλος χωματόδρομος που σε κάποια σημεία του έχει τσιμενταριστεί, ή στρωθεί με πέτρες για να μην γίνει αδιάβατος από τις βροχές. Κανονικά αυτοκίνητα δεν μπορούν να τον περπατήσουν. Θα διαλυθούν. Μόνο 4Χ4 τζιπάκια και αγροτικά ή ειδικά υπερυψωμένα οχήματα μπορούν να κινηθούν αξιόπιστα.
Οι Καρυές είναι η πρωτεύουσα του Αγίου Όρους και διαθέτει ότι ένα μικρό τουριστικό χωριό. Πανδοχείο, εστιατόριο, μαγαζάκια με αναμνηστικά και προϊόντα, ακόμη και ελικοδρόμιο. Στην πλατεία της σταθμεύουν τα λεωφορεία και τα πουλμανάκια για τις μετακινήσεις. Τα ΤΑΞΙ του Αγίου Όρους.
Εδώ βρίσκονται τα γραφεία τόσο της πολιτικής όσο και της μοναστικής διοίκησης του Αγίου Όρους και η Αθωνιάδα σχολή. Το σχολείο του Αγίου Όρους.
Όλη η περιοχή είναι γεμάτη από μικρά ή και μεγαλύτερα κελιά μοναχών ενώ στα Νότια βρίσκεται η Ι.Μ. Κουτλουμουσίου η πρώτη που μπορεί να δει ο νεοφερμένος προσκυνητής και Βόρεια η σκήτη του Αγίου Ανδρέα ή το Σεράι όπως το αποκαλούν. Ένα συγκρότημα τεράστιο που ο μη γνωρίζων μπορεί να το θεωρήσει μοναστήρι.
Αυτό που πρέπει να δει όμως κάποιος οπωσδήποτε είναι το Πρωτάτο. Η κεντρική εκκλησία των Καρυών που φιλοξενεί την θαυματουργή εικόνα του Άξιον Εστί.
Από εδώ λοιπόν αρχίζει η εξερεύνηση της Αθωνικής Πολιτείας που για άλλους είναι τουριστική και για άλλους πνευματική.
Τουριστικώς όλη η Χερσόνησος έχει ενδιαφέρον καθώς το τοπίο είναι σχεδόν παρθένο και η φύση μαγεύει τον ταξιδιώτη.
Αυτό που έχει όμως πραγματικό ενδιαφέρον είναι η πνευματική διάσταση για τον επισκέπτη, που αν επιχειρήσει να εξερευνήσει, θα καταλάβει γιατί κάποιοι άνθρωποι φεύγοντας από εδώ, η ζωή τους αλλάζει για πάντα.
Ο δρόμος που πήραμε περνούσε μέσα από ένα πυκνό δάσος με πανύψηλες, κυρίως καστανιές, που οι αψιδωτές φυλλωσιές τους έκλιναν κάθε οπτική πρόσβαση προς τον ουρανό δημιουργώντας ένα φυσικό τούνελ. Σε κάποια σημεία οι κατηφοριές ήταν πολύ απότομες αναγκάζοντας τον οδηγό να επιλέξει τις πολύ αργές σχέσεις στο αυτόματο κιβώτιο του αγροτικού. Κάποτε βγήκαμε από το «τούνελ» και βρεθήκαμε σε μια διασταύρωση όπου οι χαρακτηριστικές κόκκινες ξύλινες πινακιδούλες μας ενημέρωσαν ότι έπρεπε να πάρουμε την αριστερή διακλάδωση για την Φιλοθέου, αλλιώς θα βγαίναμε στη Σιμωνόπετρα. Λίγο πιο κάτω σε ένα αρκετά μεγάλο ξέφωτο συναντήσαμε το «εργοστάσιο» ξυλείας της μονής στο οποίο έκανε το διακόνιμά του ο μοναχός που μας συνόδευε. Υπήρχε μεταξύ των άλλων και ένας μικρός ζωολογικός κήπος! Κότες, πάπιες, χήνες, γαλοπούλες, 7 μικρά αγριογούρουνα και ένα ζαρκαδάκι.
Σταματήσαμε για λίγο και μέχρι ο μοναχός να τελειώσει κάποιες δουλειές οι υπόλοιποι χαζεύαμε τα αγριογούρουνα και το ζαρκαδάκι. Ειδικά τα παιδιά ξετρελάθηκαν. Τελικά λίγο μετά τις 10 φτάσαμε στο μοναστήρι. Παρκάραμε στο πίσω μέρος της μονής και μπήκαμε από το παραπόρτι των μαγειρείων όπου άφησα και τα καλούδια που είχαν στείλει η μάνα μου και η θεία μου. Από ένα ταψί τυρόπιτα και σπανακόπιτα, κάτι άλλα αρτοσκευάσματα, καφέ και λουκούμια.
Η Ι.Μ. Φιλοθέου είναι το 12° τη τάξη μοναστήρι του Αγίου Όρους. Χτίστηκε το τελευταίο τέταρτο του 10ου αιώνα από τον Όσιο Φιλόθεο που ήταν και ο πρώτος κτήτορας της μονής. Τα πρώτα χρόνια αναφέρεται σε διάφορα έγγραφα ως μονή της Φτέρης, ή της Θεοτόκου. Σε έγγραφο του Πρώτου Νικηφόρου του 1015 αναφέρεται ως μονή Φιλοθέου. Είναι ένα τετράπλευρο κτίσμα ύψους περίπου 20 μέτρων στο κέντρο του οποίου είναι κτισμένο το καθολικό, η κυρίως εκκλησία της μονής, που είναι αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Τα κτήρια που συναντά ο προσκυνητής σήμερα είναι του 18ου και 19ου αιώνα καθώς το καθολικό είχε καταρρεύσει το 1746 και στην θέση του χτίστηκε αυτό που βλέπουμε σήμερα. Έχει άλλα 6 παρεκκλήσια μέσα στον περίβολο της μονής και τρία έξω απ’ αυτόν. 'Επίσης 12 κελιά που βρίσκονται γύρω της, από τα οποία τα μισά δεν κατοικούνται, και ένα στις Καρυές, του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, που χρησιμεύει και για αντιπροσωπείο της. Το 1871 το μοναστήρι καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά που άφησε όρθια μόνο το καθολικό, την τράπεζα (τραπεζαρία) και την βιβλιοθήκη της μονής. Ξανακτίστηκε και σιγά σιγά πήρε την σημερινή του μορφή. Εδώ μόνασε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός για 17 χρόνια. Στις αρχές του 16ου αιώνα ο ηγούμενός της Διονύσιος τη μετέτρεψε από ιδιόρρυθμη σε κοινόβια. Λόγω όμως της εχθρικής στάσεως των σλαβόφιλων μοναχών , που αναχώρησαν από εδώ πολύ αργότερα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το 'Όρος και να καταλήξει στον 'Όλυμπο, όπου ίδρυσε το δικό του μοναστήρι, που σώζεται μέχρι σήμερα, γνωστό ως «μονή του αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω». Έτυχε της εύνοιας πολλών Αυτοκρατόρων του Βυζαντίου και Τσάρων της Ρωσίας με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει πολλά και αξιόλογα κειμήλια όπως: τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, το δεξί χέρι του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, δώρο του Ανδρόνικου Β ., λείψανα άλλων αγίων, σταυροί, πολλά άμφια και εκκλησιαστικά σκεύη. Οπωσδήποτε όμως το καλύτερο κειμήλιο για τη μονή Φιλοθέου, είναι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας, που βρίσκεται στο αριστερό προσκυνητάρι του καθολικού. Είναι αμφίπλευρη και στο πίσω μέρος της έχει ζωγραφισμένη τη Σταύρωση. Είναι από τις εικόνες που διασώθηκαν από την εικονομαχία και μεταφέρθηκαν θαυματουργικά στον Άθω. Ήταν στην κατοχή της Βικτωρίας, συζύγου του εικονομάχου συγκλητικού Συμεών, η οποία, για να μην την παραδώσει, την έριξε στη θάλασσα της Πόλης. Η εικόνα πλέοντας όρθια στα κύματα έφθασε στον αρσανά (λιμάνι) της μονής Φιλοθέου, όπου παραλήφθηκε με μεγάλη τιμή από τον ηγούμενο και τους πατέρες της μονής, που είχαν ειδοποιηθεί με αποκάλυψη της Παναγίας. Στο σημείο της ακτής, όπου απέθεσαν την εικόνα ανέβλυσε αγίασμα. Εκεί κάθε χρόνο τη Δευτέρα της Διακαινησίμου γίνεται λιτανεία και αγιασμός. Η βιβλιοθήκη της μονής περιέχει μαζί με τα πολλά έντυπά της και 250 χειρόγραφα, από τα οποία τα 54 είναι περγαμηνά. Η μονή Φιλοθέου ύστερα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ιδιόρρυθμης ζωής, έγινε κοινόβια την 1η Οκτωβρίου 1973 με απόφαση της Ιεράς Κοινότητος και του τότε πατριάρχη Δημητρίου.
Ανεβήκαμε στο αρχονταρίκι όπου μας κέρασαν το παραδοσιακό λουκούμι με ρακί και μας έδωσαν τα δωμάτιά μας. Το δικό μου ήταν στον τρίτο όροφο, στην νοτιοδυτική πλευρά και φιλοξενούσε άλλον ένα προσκυνητή το οποίο μέχρι να φύγω δεν συνάντησα. Ήρθε και ο ξάδελφος στο δωμάτιο και τα είπαμε για λίγο, αφού μέχρι την επόμενη ακολουθία, τον Εσπερινό, στις 2 το μεσημέρι έπρεπε να τελειώσει κάποιες δουλειές. Εγώ ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ και για πότε με πήρε ο ύπνος δεν κατάλαβα. Ξύπνησα από το σήμαντρο που μας καλούσε στην εκκλησία. Κατά τις 3 που τελείωσε ο Εσπερινός πήγαμε όλοι στην τράπεζα για φαγητό.
Το φαγητό στο Άγιο Όρος είναι μια ιεροτελεστία. Στην τραπεζαρία (τράπεζα) προσέρχονται όλοι μαζί, μοναχοί και επισκέπτες. Υπάρχει ένα τραπέζι στο οποίο κάθονται οι κεφαλές της μονής: ο ηγούμενος, ο αντιπρόσωπος της μονής, ο ιερέας και οι τυχόν καλεσμένοι ιερωμένοι. Ύστερα από μια σύντομη προσευχή κάθονται όλοι για φαγητό εκτός από έναν μοναχό που ανεβασμένος σε έναν άμβωνα διαβάζει πατερικά κείμενα, ιστορίες δηλαδή, από την δράση Αγίων. Καθένας είχε μπροστά του δύο είδη φαγητού. Ένα κανονικό και ένα νηστίσιμο. Ήταν η πρώτη μέρα της νηστείας των Χριστουγέννων με το νέο ημερολόγιο αλλά επειδή οι Αγιορείτες για λόγους παράδοσης ακολουθούν το Βυζαντινό (παλαιό) ημερολόγιο η νηστεία τους δεν είχε αρχίσει ακόμη. Το Άγιο Όρος ακολουθεί για λόγους παράδοσης το Βυζαντινό ημερολόγιο, 13 μέρες πίσω από εμάς, και την Βυζαντινή ώρα. Στο Βυζάντιο η ώρα μετρούσε διαφορετικά απ’ ότι σήμερα. Η νέα μέρα άρχιζε με την δύση του ηλίου. Κατά την δύση του ηλίου λοιπόν στο Άγιο Όρος τα ρολόγια δείχνουν 12 νυκτερινή. Αλλάζουν την ώρα τους κάθε βδομάδα και αυτό τον καιρό γυρίζουν τα ρολόγια τους 6-7 λεπτά πίσω κάθε φορά.
Το κανονικό φαγητό ήταν ένα σουφλέ με αυγά και τηγανιτές πατάτες στο φούρνο και το νηστίσιμο πουρές με ολόκληρα φρέσκα μανιτάρια.. Υπήρχε επίσης ψωμί ολικής άλεσης, σαλάτα, τυρί, φρούτο και κρασί. Όλα πεντανόστιμα λες και έχουν μέσα κάτι μαγικό. 4-5 λεπτά αφού αρχίσαμε να τρώμε, ο ηγούμενος χτύπησε ένα κουδουνάκι και ο μοναχός που διάβαζε τις ιστορίες είπε το «Δι ευχών των αγίων……..» και όλοι κάναμε το σταυρό μας. Μέχρι εκείνη την ώρα κανείς δεν πίνει ούτε νερό ούτε κρασί. Το κουδουνάκι σημαίνει ότι μπορούμε πλέον να πιούμε ότι θέλουμε. Ο μοναχός συνεχίζει να διαβάζει και ο ηγούμενος που βλέπει όλη την τράπεζα, περιμένει να τελειώσει το φαγητό του και ο τελευταίος και χτυπάει πάλι το κουδουνάκι. Ο μοναχός σταματάει το διάβασμα κατεβαίνει από τον άμβωνα και πάει προς τον ηγούμενο ο οποίος του δίνει μια φέτα ψωμί και ένα ποτήρι κρασί. Ακολουθεί μια σύντομη προσευχή την οποία ψέλνουμε όλοι μαζί κατά τη διάρκεια της οποίας δύο μοναχοί, ο ένας κρατώντας ένα θυμιατό χειρός με κουδουνάκια, που όμοιό του δεν έχω δει σε εκκλησίες και ο άλλος κρατώντας ένα μικρό κομμάτι ψωμί σαν αντίδωρο περνάνε μπροστά από όλους μας προτάσσοντας το αντίδωρο από το οποίο τσιμπολογάς ένα ψιχουλάκι. Μετά από αυτό αποχωρεί πρώτος ο ηγούμενος με τη συνοδεία του και στέκεται στην έξοδο περιμένοντας όλους να περάσουν από μπροστά του για να τους ευλογήσει. Όλοι μαζί πάμε στην εκκλησία όπου πραγματοποιείται η τελευταία ακολουθία της ημέρας το απόδειπνο το οποίο κρατάει περίπου μισή ώρα. Το πρώτο μισό της ακολουθίας πραγματοποιείται στο δεύτερο μισό του ναού. Ο τείχος που χωρίζει το ναό στη μέση έχει την διάταξη του τέμπλου με κεντρική είσοδο σαν την ωραία πύλη και δύο πλαϊνές εισόδους, η δε αγιογράφησή του ακολουθεί αυτήν του τέμπλου. Όταν τελείωσε και το απόδειπνο ο ιερέας μας προέτρεψε να περιμένουμε για να προσκυνήσουμε τα κειμήλια της μονής. Τίμιο ξύλο, λείψανα αγίων και το πιο εντυπωσιακό, το δεξί χέρι του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, σε σχήμα ευλογίας, άφθαρτο με τη σάρκα. Οι περισσότεροι αμέσως μετά είδαμε από κοντά την Γλυκοφιλούσα και ειδικά την πίσω ζωγραφισμένη πλευρά που απεικονίζει τη σταύρωση. Η εικόνα είναι μεγάλη της τάξεως του 1,5 μέτρου ύψους και ένας άνθρωπος δύσκολα μπορεί να την μετακινήσει. Είναι ενσωματωμένη στο αριστερό προσκυνητάρι του ναού και μπορείς να δεις την πίσω όψη της (Σταύρωση), από ένα τζαμάκι στα αριστερά. Η Σταύρωση είναι αρκετά φθαρμένη, αλλά όχι τόσο που να μην γίνεται σαφές το θέμα της και τα πρόσωπα που απεικονίζει.
Ήταν περασμένες 4 και το πρόγραμμα πλέον ήταν ελεύθερο. Άλλες φορές που ήρθα στο μοναστήρι, κυρίως το καλοκαίρι, αυτή την ώρα και μέχρι τη δύση του ηλίου μας μιλούσε συνήθως ο Πατήρ Λουκάς. Ένας πραγματικά σοφός γέροντας που οι ομιλίες του σε μαγεύουν και οι τοποθετήσεις του σε διάφορα ζητήματα σε αφήνουν άναυδο. Αυτή τη φορά δεν βρήκα κάποιον γέροντα να μιλάει και μαζί με τους υπόλοιπους προσκυνητές βγήκαμε έξω από το μοναστήρι και καθίσαμε κάτω από μια τεράστια φλαμουριά, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, συζητώντας περί ανέμων και υδάτων και αγναντεύοντας βορειοανατολικά τη θάλασσα και τη μονή Σταυρονικήτα. Η ώρα περνάει γρήγορα και στις 5:10 που έδυε ο ήλιος, 12η νυχτερινή για τους Αγιορείτες, μπήκαμε μέσα στο μοναστήρι γιατί οι πόρτες κλείνουν και αποσυρθήκαμε σιγά σιγά στα δωμάτιά μας για ύπνο.
Στο Άγιο Όρος ο ύπνος είναι διαφορετικός. Πιο βαθύς. Πιο ήρεμος. Ίσως να φταίει ο καθαρός αέρας, η μυρωδιά του δάσους, ίσως και η αγιότητα του τόπου. Έτσι στις 1:15 που χτύπησε το σήμαντρο ξύπνησα αμέσως. Το δωμάτιο είχε μια γλυκιά ζεστασιά και δεν σου έκανε κέφι να σηκωθείς από το κρεβάτι. Λίγο αργότερα χτύπησε και η καμπάνα. Σηκώθηκα και άνοιξα την κουρτίνα. Παρά την ομίχλη, η νύχτα ήταν φωτεινή. Το δωμάτιό μου έβλεπε νοτιοδυτικά προς το βουνό. Η κορυφογραμμή του διακρίνονταν καθαρά. Ξάπλωσα πάλι αγναντεύοντας προς τη βουνοκορφή και τον ουρανό. Μοιραία αρχίζεις να προσεύχεσαι. Να ζητάς. «Ζητήστε και θα λάβετε» μας προτρέπει το ευαγγέλιο. Τι να ζητήσεις; Υγεία είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό. Να είναι υγιή τα παιδιά μου. Και οι γονείς και τ’ αδέλφια μας. Και εγώ και η σύζυγος. Και να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σωστά. Με ήθος και αρχές. Να τα καμαρώνουμε όταν μεγαλώσουν. Όπως πιστεύω μας καμαρώνουν και οι γονείς μας. Άραγε πόσοι άλλοι προσκυνητές δεν έχουν προσευχηθεί πίσω από αυτό το παράθυρο. Πόσα αιτήματα προς Αυτόν που έχει τη δύναμη να τα εκπληρώσει. Τις σκέψεις μου διέκοψε ένα χτύπημα στην πόρτα και η φωνή του μοναχού που μας ενημέρωνε ότι ο Όρθρος έχει αρχίσει. Ντύθηκα, πλύθηκα και κατέβηκα στην εκκλησία.
Η εκκλησία ήταν πολύ μικρή. Γύρω στα 60 στασίδια όλα κι όλα. Όπως πάντα πήγα και κάθισα σε ένα στασίδι στο πίσω αριστερό μέρος του ναού δίπλα στο παρεκκλήσι στο οποίο ο προηγούμενος γέροντας εξομολογούσε ή συζητούσε με όποιον ήθελε να τον δει. Ηλεκτρικό δεν υπάρχει μέσα στην εκκλησία. Μόνο κεριά και καντήλια. Η μόνη σύγχρονη τεχνολογία μέσα στην εκκλησία είναι τα καλοριφέρ που περνάνε κάτω από τα στασίδια ζεσταίνοντας ικανοποιητικά το χώρο. Στο απέναντι παρεκκλήσι, της δεξιάς πλευράς, ο γέροντας Νικόδημος, ηγούμενος της μονής, έβλεπε όποιον προσκυνητή ήθελε να τον δει. Μέσα σ’ αυτήν την κατανυκτική ατμόσφαιρα ο προσκυνητής βρίσκει το ιδανικό περιβάλλον για να προσευχηθεί. Χάθηκα μέσα στις σκέψεις και τα αιτήματα. Εδώ είσαι πιο κοντά στον Δημιουργό και νιώθεις ότι σε ακούει. Ζητάς και λαμβάνεις. Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι τα αιτήματα εκπληρώνονται. Ότι και αν ζητήσεις, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό θα εκπληρωθεί. Αρκεί να μην βλάπτει την ψυχή σου. Πολλές φορές ζητάμε πράγματα που μας φαίνονται δίκαια και λογικά. Κάποιες φορές, με το πέρασμα του χρόνου, διαπιστώνουμε ότι αν το αίτημά μας είχε πραγματοποιηθεί, πραγματικά θα μας έβλαπτε. Αν λοιπόν τα αιτήματά μας είναι ωφέλημα για την ψυχή μας, τότε ο Θεός θα τα εκπληρώσει. Δεν κατάλαβα για πότε πέρασε η ώρα και φτάσαμε στο τέλος της Θείας Λειτουργίας. Πολλοί μοναχοί και κοσμικοί κοινώνησαν. Στο τέλος όλοι περάσαμε και πήραμε αντίδωρο και βγαίνοντας ήπιαμε αγιασμό από ένα πορσελάνινο σκεύος με ειδικά μικρά μεταλλικά φλιτζανάκια και πήραμε λίγα σπυριά κόλλυβου εις μνήμη κάποιου γέροντα που κοιμήθηκε. Η ώρα ήταν 6:15. Μείναμε για λίγη ώρα στο προαύλιο ώσπου οι μοναχοί να ετοιμάσουν την τράπεζα, καθώς την ώρα της Θείας Λειτουργίας δεν πραγματοποιείται καμία εργασία, και κατόπιν πήγαμε στην τραπεζαρία όπου μας περίμενε το φαγητό. Το τελετουργικό είναι το ίδιο για όλα τα γεύματα με τη διαφορά ότι στο πρωινό γεύμα πρώτη μπαίνει μια εικόνα συνοδευόμενη από τον ηγούμενο και τους άλλους μοναχούς. Φάγαμε κοφτό μακαρονάκι με κομμάτια, νομίζω, τόνου, με σαλάτα κρασί και φρούτο. Σήμερα δεν υπήρχε δεύτερο φαγητό καθώς ότι φάγαμε ήταν και για τους νηστεύοντες και για τους μη νηστεύοντες. Υπ’ όψιν ότι στο Άγιο Όρος δεν καταναλώνεται κρέας. Στις 7 η ώρα είχαν τελειώσει τα πάντα. Ίσα που είχε αρχίσει να χαράζει. Ανεβήκαμε με τον ξάδελφο στο δωμάτιό μου και συζητήσαμε για αρκετή ώρα. Είχε ξημερώσει Κυριακή και δεν γίνονται εργασίες στο μοναστήρι παρά μόνο οι απαραίτητες. Μαγείρεμα, λάντζα κ.λ.π. Κάποια στιγμή μου είπε ότι στις 9:45 θα έπρεπε να είμαι στη είσοδο της μονής γιατί θα μας περίμενε ο πατήρ Ευτύχιος για να μας πάει στη Δάφνη.
Κατά τις 9:30 βγήκα στην είσοδο της μονής και κάθισα στην φλαμουριά αγναντεύοντας τη θάλασσα. Στις 10:00 ήρθαν τόσο οι υπόλοιποι επισκέπτες όσο και ο μοναχός με ένα δεξιοτίμονο 4Χ4 στέισον FORD με το οποίο σε λιγότερο από μια ώρα φτάσαμε στη Δάφνη. Μέχρι τις 12:15 που έφευγε το φέρι μποτ γύριζα στα μαγαζάκια και αγόρασα κάποιες εικονίτσες και κομποσκίνια. Πριν την επιβίβαση έπρεπε να περάσουμε υποχρεωτικά μέσα από το τελωνείο όπου γίνεται ένας υποτυπώδης έλεγχος αποσκευών. Στο πλοίο κάθισα με μια παρέα 3 ατόμων από την Χαλκίδα που έμειναν 4 ημέρες στην Ξενοφώντος και έναν άλλο κύριο από τη Σέρρες που πήγε να επισκεφθεί τον γιο του που είναι μοναχός στην Ξενοφώντος. Η ώρα πέρασε γρήγορα και ευχάριστα. Κατά τις 2:00 πια φτάσαμε στην Ουρανούπολη. Κατεβαίνοντας από το καράβι είδα μαζεμένο κόσμο γύρω από ένα φορτηγάκι. Ένας ψαράς πουλούσε τονάκια ψαρεμένα το ίδιο πρωινό. Κάθε ψάρι είχε βάρος ενός κιλού περίπου και κόστιζε 5 ευρώ. Πήρα δύο και αφού τα έδεσα καλά σε διπλή σακούλα ξεκίνησα για την Θεσσαλονίκη. Μέχρι το Σταυρό πηγαίναμε αργά γιατί και ο δρόμος ήταν στενός και με στροφές και τα αυτοκίνητα πολλά οπότε ήταν άσκοπο να μπεις σε μια διαδικασία προσπεράσεων. Στη στροφή της Ρεντίνας πριν μπω στην Εγνατία βλέπω μια πινακίδα που έλεγε «Αγία Μαρίνα 500μ.». Αντί να στρίψω συνέχισα και πήγα μέχρι την μικρή εκκλησία.
Η Αγία Μαρίνα είναι ένας πολύ παλιός Βυζαντινός ναός πάνω στην παλαιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης Καβάλας. Από το δρόμο φαίνεται μόνο η χαρακτηριστική πέτρινη σκεπή της. Σταματάει πολύς κόσμος εδώ για ν’ ανάψει ένα κεράκι. Μετά και την απαραίτητη αυτή στάση ξεκίνησα για το σπίτι στο οποίο έφτασα κατά τις 4.
Παρ’ ότι η επίσκεψη στο Άγιο Όρος ήταν αστραπή και αρκετά κουραστική, γύρισα αναζωογονημένος, αισιόδοξος, και πιο δυνατός. Παλαιότερα πήγαινα στο Άγιο Όρος 3-4 φορές το χρόνο. Τα τελευταία 5 χρόνια δεν πήγα καθόλου. Έτσι αυτή η επίσκεψη ανακάλεσε στη μνήμη μου τις ιστορίες που έχω ακούσει τόσες φορές στο Άγιο Όρος. Τις ομιλίες σοφών γερόντων που μοναδικό τους μέλημα είναι η ανάπαυση της ψυχής του ακροατών τους. Τις συζητήσεις με χαρισματικούς και ταπεινούς ανθρώπους που δεν ζητούν τίποτε. Δεν επιδιώκουν ούτε καν το θαυμασμό μας. Που σου παρέχουν αφειδώς τροφή για σκέψεις και προβληματισμό. Που προσπαθούν να σου μεταδώσουν τα βιώματα και τις εμπειρίες τους. Που δεν ενδιαφέρονται για υλικά αγαθά και απολαύσεις. Που αδιαφορούν για αξιώματα και δόξα. Που αναπαύονται και ως έσχατοι των ταπεινών. Που σου προσφέρουν ακόμη και ότι δεν θα τολμούσες να ζητήσεις. Που σου ανοίγουν την πόρτα του περιβολιού για να μπεις και να θαυμάσεις τους ωραιότερους καρπούς. Που σε προτρέπουν να πάρεις και να γευτείς όποιους θέλεις. Που σου προσφέρουν την ωραιότερη τροφή για να νικήσεις την πείνα σου.Γιατί στο περιβόλι θέλουν να νοιώθεις ότι όλοι οι καρποί είναι δικοί σου. Ότι και το περιβόλι είναι δικό σου. Γιατί οι καρποί είναι ανεξάντλητοι. Γιατί αυτό το περιβόλι δεν είναι σαν τα άλλα που ξέρουμε. Είναι το ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ.
Δεκαπέντε χρόνια μετά την πρώτη μου επίσκεψη στο Άγιο Όρος ήταν η πρώτη φορά που θα έμπαινα μέσα με το πρώτο καραβάκι. Τα τελευταία 30 χλμ. της διαδρομής τα μάτια μου έκλειναν και αναγκάστηκα να μειώσω την ταχύτητά μου. Ο δρόμος ήταν σκοτεινός και είχε αλλεπάλληλες στροφές απαιτώντας όλες τις αισθήσεις σε εγρήγορση.
Τελικά κατά τις 6:30 έφτασα στην Ουρανούπολη. Αφού πάρκαρα σε κάποιο στενό κοντά στο λιμάνι και εφοδιάστηκα με το διαμονητήριό μου μπήκα στην «Αγία Άννα». Στις 7:10 περίπου το πλοίο άφηνε το λιμάνι της Ουρανούπολης και άρχισε νωχελικά να κινείται με κατεύθυνση Νοτιοδυτική. Μόλις που άρχισε να χαράζει.
Η Δάφνη είναι το κεντρικό λιμάνι του Αγίου Όρους. Έχει τελωνείο, ταχυδρομείο, εκδοτήριο εισιτηρίων, δύο εστιατόρια, λίγα δωμάτια για φιλοξενία ταξιδιωτών και τρία μαγαζάκια με εικόνες, λιβάνια, και άλλα ενθύμια και προϊόντα του Αγίου Όρους.Εδώ σταθμεύουν τα αυτοκίνητα των μονών περιμένοντας να φορτώσουν προμήθειες, το λεωφορείο που πηγαίνει στις Καρυές, και τα πουλμανάκια που μπορούν να μισθώσουν οι προσκυνητές για να μετακινηθούν στο εσωτερικό της Αθωνικής πολιτείας. Στη Δάφνη φτάνει και το κυρίως δρομολόγιο που μεταφέρει τους ταξιδιώτες από την Ουρανούπολη και φτάνει εδώ κατά τις 12 το μεσημέρι.
Λίγο αργότερα φεύγει από εδώ, συνήθως το «Αγία Άννα» για να μεταφέρει τους προσκυνητές στα μοναστήρια της νοτιοδυτικής πλευράς της χερσονήσου. Κανείς μπορεί να φτάσει μέχρι την Έρημο και τα Καυσοκαλύβια που βρίσκονται στο νοτιοδυτικό άκρο του Αγίου Όρους. Στις ρίζες του αγέρωχου Άθωνα που στέκει εκεί άγριος και απόκρημνος στα 2033μ από το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας και άλλο τόσο από το πυθμένα της. Είναι λες και ο Θεός ξερίζωσε το βουνό από τον πάτο της θάλασσας και το έστησε εκεί στην άκρη της χερσονήσου, μετατρέποντας αυτό το κομμάτι της Χαλκιδικής σε ένα ιδανικό ησυχαστήριο δίπλα στην πολύβουη τουριστική υπόλοιπη ακτογραμμή της.
Κανείς δεν επιχειρεί τον περίπλου του Άθωνα γιατί ακόμη και το καλοκαίρι που όλη η γύρω θάλασσα είναι λάδι, εδώ γίνεται χαλασμός με έναν περίεργο κυματισμό που αποτρέπει και τους πλέον τολμηρούς. Άλλωστε είναι γνωστό το πάθημα του Ξέρξη που έχασε εκεί σχεδόν το σύνολο του στόλου του οδηγώντας τον την επόμενη φορά να βάλει ρόδες στα πλοία του και να τα περάσει από το στενό πέρασμα στα Νέα Ρόδα.
Τα μοναστήρια της Ανατολικής πλευράς εξυπηρετούνται ακτοπλοϊκώς μέσω Ιερισσού και οδικώς μέσω Καρυών.
Φτάσαμε στη Δάφνη κατά τις 9. Πριν καν αποβιβαστώ είδα το ξάδελφο να ψάχνει μέσα στο πλήθος. Ο πατήρ Ν. είναι μοναχός στην Ι.Μ. Φιλοθέου εδώ και 25 χρόνια.
Μετά τους πρώτους χαιρετισμούς, πήρε τα πράγματά μου και τα έβαλε στην καρότσα ενός υπερυψωμένου διπλοκάμπινου 4Χ4 αγροτικού. Περιμέναμε άλλα 4 άτομα. Έναν κύριο με τους δυο του γιους περίπου 11-12 ετών και έναν νεαρό ακόμη. Ξεκινήσαμε για το μοναστήρι και σε 20 περίπου λεπτά λίγο πριν τις Καρυές βγήκαμε από τον «κεντρικό» δρόμο και πήραμε έναν αγροτικό πιο στενό.
Ο «κεντρικός» δρόμος είναι ένας κακοτράχαλος χωματόδρομος που σε κάποια σημεία του έχει τσιμενταριστεί, ή στρωθεί με πέτρες για να μην γίνει αδιάβατος από τις βροχές. Κανονικά αυτοκίνητα δεν μπορούν να τον περπατήσουν. Θα διαλυθούν. Μόνο 4Χ4 τζιπάκια και αγροτικά ή ειδικά υπερυψωμένα οχήματα μπορούν να κινηθούν αξιόπιστα.
Οι Καρυές είναι η πρωτεύουσα του Αγίου Όρους και διαθέτει ότι ένα μικρό τουριστικό χωριό. Πανδοχείο, εστιατόριο, μαγαζάκια με αναμνηστικά και προϊόντα, ακόμη και ελικοδρόμιο. Στην πλατεία της σταθμεύουν τα λεωφορεία και τα πουλμανάκια για τις μετακινήσεις. Τα ΤΑΞΙ του Αγίου Όρους.Εδώ βρίσκονται τα γραφεία τόσο της πολιτικής όσο και της μοναστικής διοίκησης του Αγίου Όρους και η Αθωνιάδα σχολή. Το σχολείο του Αγίου Όρους.
Όλη η περιοχή είναι γεμάτη από μικρά ή και μεγαλύτερα κελιά μοναχών ενώ στα Νότια βρίσκεται η Ι.Μ. Κουτλουμουσίου η πρώτη που μπορεί να δει ο νεοφερμένος προσκυνητής και Βόρεια η σκήτη του Αγίου Ανδρέα ή το Σεράι όπως το αποκαλούν. Ένα συγκρότημα τεράστιο που ο μη γνωρίζων μπορεί να το θεωρήσει μοναστήρι.
Αυτό που πρέπει να δει όμως κάποιος οπωσδήποτε είναι το Πρωτάτο. Η κεντρική εκκλησία των Καρυών που φιλοξενεί την θαυματουργή εικόνα του Άξιον Εστί.
Από εδώ λοιπόν αρχίζει η εξερεύνηση της Αθωνικής Πολιτείας που για άλλους είναι τουριστική και για άλλους πνευματική.
Τουριστικώς όλη η Χερσόνησος έχει ενδιαφέρον καθώς το τοπίο είναι σχεδόν παρθένο και η φύση μαγεύει τον ταξιδιώτη.
Αυτό που έχει όμως πραγματικό ενδιαφέρον είναι η πνευματική διάσταση για τον επισκέπτη, που αν επιχειρήσει να εξερευνήσει, θα καταλάβει γιατί κάποιοι άνθρωποι φεύγοντας από εδώ, η ζωή τους αλλάζει για πάντα.
Ο δρόμος που πήραμε περνούσε μέσα από ένα πυκνό δάσος με πανύψηλες, κυρίως καστανιές, που οι αψιδωτές φυλλωσιές τους έκλιναν κάθε οπτική πρόσβαση προς τον ουρανό δημιουργώντας ένα φυσικό τούνελ. Σε κάποια σημεία οι κατηφοριές ήταν πολύ απότομες αναγκάζοντας τον οδηγό να επιλέξει τις πολύ αργές σχέσεις στο αυτόματο κιβώτιο του αγροτικού. Κάποτε βγήκαμε από το «τούνελ» και βρεθήκαμε σε μια διασταύρωση όπου οι χαρακτηριστικές κόκκινες ξύλινες πινακιδούλες μας ενημέρωσαν ότι έπρεπε να πάρουμε την αριστερή διακλάδωση για την Φιλοθέου, αλλιώς θα βγαίναμε στη Σιμωνόπετρα. Λίγο πιο κάτω σε ένα αρκετά μεγάλο ξέφωτο συναντήσαμε το «εργοστάσιο» ξυλείας της μονής στο οποίο έκανε το διακόνιμά του ο μοναχός που μας συνόδευε. Υπήρχε μεταξύ των άλλων και ένας μικρός ζωολογικός κήπος! Κότες, πάπιες, χήνες, γαλοπούλες, 7 μικρά αγριογούρουνα και ένα ζαρκαδάκι.
Σταματήσαμε για λίγο και μέχρι ο μοναχός να τελειώσει κάποιες δουλειές οι υπόλοιποι χαζεύαμε τα αγριογούρουνα και το ζαρκαδάκι. Ειδικά τα παιδιά ξετρελάθηκαν. Τελικά λίγο μετά τις 10 φτάσαμε στο μοναστήρι. Παρκάραμε στο πίσω μέρος της μονής και μπήκαμε από το παραπόρτι των μαγειρείων όπου άφησα και τα καλούδια που είχαν στείλει η μάνα μου και η θεία μου. Από ένα ταψί τυρόπιτα και σπανακόπιτα, κάτι άλλα αρτοσκευάσματα, καφέ και λουκούμια.
Η Ι.Μ. Φιλοθέου είναι το 12° τη τάξη μοναστήρι του Αγίου Όρους. Χτίστηκε το τελευταίο τέταρτο του 10ου αιώνα από τον Όσιο Φιλόθεο που ήταν και ο πρώτος κτήτορας της μονής. Τα πρώτα χρόνια αναφέρεται σε διάφορα έγγραφα ως μονή της Φτέρης, ή της Θεοτόκου. Σε έγγραφο του Πρώτου Νικηφόρου του 1015 αναφέρεται ως μονή Φιλοθέου. Είναι ένα τετράπλευρο κτίσμα ύψους περίπου 20 μέτρων στο κέντρο του οποίου είναι κτισμένο το καθολικό, η κυρίως εκκλησία της μονής, που είναι αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Τα κτήρια που συναντά ο προσκυνητής σήμερα είναι του 18ου και 19ου αιώνα καθώς το καθολικό είχε καταρρεύσει το 1746 και στην θέση του χτίστηκε αυτό που βλέπουμε σήμερα. Έχει άλλα 6 παρεκκλήσια μέσα στον περίβολο της μονής και τρία έξω απ’ αυτόν. 'Επίσης 12 κελιά που βρίσκονται γύρω της, από τα οποία τα μισά δεν κατοικούνται, και ένα στις Καρυές, του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, που χρησιμεύει και για αντιπροσωπείο της. Το 1871 το μοναστήρι καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά που άφησε όρθια μόνο το καθολικό, την τράπεζα (τραπεζαρία) και την βιβλιοθήκη της μονής. Ξανακτίστηκε και σιγά σιγά πήρε την σημερινή του μορφή. Εδώ μόνασε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός για 17 χρόνια. Στις αρχές του 16ου αιώνα ο ηγούμενός της Διονύσιος τη μετέτρεψε από ιδιόρρυθμη σε κοινόβια. Λόγω όμως της εχθρικής στάσεως των σλαβόφιλων μοναχών , που αναχώρησαν από εδώ πολύ αργότερα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το 'Όρος και να καταλήξει στον 'Όλυμπο, όπου ίδρυσε το δικό του μοναστήρι, που σώζεται μέχρι σήμερα, γνωστό ως «μονή του αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω». Έτυχε της εύνοιας πολλών Αυτοκρατόρων του Βυζαντίου και Τσάρων της Ρωσίας με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει πολλά και αξιόλογα κειμήλια όπως: τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, το δεξί χέρι του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, δώρο του Ανδρόνικου Β ., λείψανα άλλων αγίων, σταυροί, πολλά άμφια και εκκλησιαστικά σκεύη. Οπωσδήποτε όμως το καλύτερο κειμήλιο για τη μονή Φιλοθέου, είναι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας, που βρίσκεται στο αριστερό προσκυνητάρι του καθολικού. Είναι αμφίπλευρη και στο πίσω μέρος της έχει ζωγραφισμένη τη Σταύρωση. Είναι από τις εικόνες που διασώθηκαν από την εικονομαχία και μεταφέρθηκαν θαυματουργικά στον Άθω. Ήταν στην κατοχή της Βικτωρίας, συζύγου του εικονομάχου συγκλητικού Συμεών, η οποία, για να μην την παραδώσει, την έριξε στη θάλασσα της Πόλης. Η εικόνα πλέοντας όρθια στα κύματα έφθασε στον αρσανά (λιμάνι) της μονής Φιλοθέου, όπου παραλήφθηκε με μεγάλη τιμή από τον ηγούμενο και τους πατέρες της μονής, που είχαν ειδοποιηθεί με αποκάλυψη της Παναγίας. Στο σημείο της ακτής, όπου απέθεσαν την εικόνα ανέβλυσε αγίασμα. Εκεί κάθε χρόνο τη Δευτέρα της Διακαινησίμου γίνεται λιτανεία και αγιασμός. Η βιβλιοθήκη της μονής περιέχει μαζί με τα πολλά έντυπά της και 250 χειρόγραφα, από τα οποία τα 54 είναι περγαμηνά. Η μονή Φιλοθέου ύστερα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ιδιόρρυθμης ζωής, έγινε κοινόβια την 1η Οκτωβρίου 1973 με απόφαση της Ιεράς Κοινότητος και του τότε πατριάρχη Δημητρίου.
Ανεβήκαμε στο αρχονταρίκι όπου μας κέρασαν το παραδοσιακό λουκούμι με ρακί και μας έδωσαν τα δωμάτιά μας. Το δικό μου ήταν στον τρίτο όροφο, στην νοτιοδυτική πλευρά και φιλοξενούσε άλλον ένα προσκυνητή το οποίο μέχρι να φύγω δεν συνάντησα. Ήρθε και ο ξάδελφος στο δωμάτιο και τα είπαμε για λίγο, αφού μέχρι την επόμενη ακολουθία, τον Εσπερινό, στις 2 το μεσημέρι έπρεπε να τελειώσει κάποιες δουλειές. Εγώ ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ και για πότε με πήρε ο ύπνος δεν κατάλαβα. Ξύπνησα από το σήμαντρο που μας καλούσε στην εκκλησία. Κατά τις 3 που τελείωσε ο Εσπερινός πήγαμε όλοι στην τράπεζα για φαγητό.Το φαγητό στο Άγιο Όρος είναι μια ιεροτελεστία. Στην τραπεζαρία (τράπεζα) προσέρχονται όλοι μαζί, μοναχοί και επισκέπτες. Υπάρχει ένα τραπέζι στο οποίο κάθονται οι κεφαλές της μονής: ο ηγούμενος, ο αντιπρόσωπος της μονής, ο ιερέας και οι τυχόν καλεσμένοι ιερωμένοι. Ύστερα από μια σύντομη προσευχή κάθονται όλοι για φαγητό εκτός από έναν μοναχό που ανεβασμένος σε έναν άμβωνα διαβάζει πατερικά κείμενα, ιστορίες δηλαδή, από την δράση Αγίων. Καθένας είχε μπροστά του δύο είδη φαγητού. Ένα κανονικό και ένα νηστίσιμο. Ήταν η πρώτη μέρα της νηστείας των Χριστουγέννων με το νέο ημερολόγιο αλλά επειδή οι Αγιορείτες για λόγους παράδοσης ακολουθούν το Βυζαντινό (παλαιό) ημερολόγιο η νηστεία τους δεν είχε αρχίσει ακόμη. Το Άγιο Όρος ακολουθεί για λόγους παράδοσης το Βυζαντινό ημερολόγιο, 13 μέρες πίσω από εμάς, και την Βυζαντινή ώρα. Στο Βυζάντιο η ώρα μετρούσε διαφορετικά απ’ ότι σήμερα. Η νέα μέρα άρχιζε με την δύση του ηλίου. Κατά την δύση του ηλίου λοιπόν στο Άγιο Όρος τα ρολόγια δείχνουν 12 νυκτερινή. Αλλάζουν την ώρα τους κάθε βδομάδα και αυτό τον καιρό γυρίζουν τα ρολόγια τους 6-7 λεπτά πίσω κάθε φορά.
Το κανονικό φαγητό ήταν ένα σουφλέ με αυγά και τηγανιτές πατάτες στο φούρνο και το νηστίσιμο πουρές με ολόκληρα φρέσκα μανιτάρια.. Υπήρχε επίσης ψωμί ολικής άλεσης, σαλάτα, τυρί, φρούτο και κρασί. Όλα πεντανόστιμα λες και έχουν μέσα κάτι μαγικό. 4-5 λεπτά αφού αρχίσαμε να τρώμε, ο ηγούμενος χτύπησε ένα κουδουνάκι και ο μοναχός που διάβαζε τις ιστορίες είπε το «Δι ευχών των αγίων……..» και όλοι κάναμε το σταυρό μας. Μέχρι εκείνη την ώρα κανείς δεν πίνει ούτε νερό ούτε κρασί. Το κουδουνάκι σημαίνει ότι μπορούμε πλέον να πιούμε ότι θέλουμε. Ο μοναχός συνεχίζει να διαβάζει και ο ηγούμενος που βλέπει όλη την τράπεζα, περιμένει να τελειώσει το φαγητό του και ο τελευταίος και χτυπάει πάλι το κουδουνάκι. Ο μοναχός σταματάει το διάβασμα κατεβαίνει από τον άμβωνα και πάει προς τον ηγούμενο ο οποίος του δίνει μια φέτα ψωμί και ένα ποτήρι κρασί. Ακολουθεί μια σύντομη προσευχή την οποία ψέλνουμε όλοι μαζί κατά τη διάρκεια της οποίας δύο μοναχοί, ο ένας κρατώντας ένα θυμιατό χειρός με κουδουνάκια, που όμοιό του δεν έχω δει σε εκκλησίες και ο άλλος κρατώντας ένα μικρό κομμάτι ψωμί σαν αντίδωρο περνάνε μπροστά από όλους μας προτάσσοντας το αντίδωρο από το οποίο τσιμπολογάς ένα ψιχουλάκι. Μετά από αυτό αποχωρεί πρώτος ο ηγούμενος με τη συνοδεία του και στέκεται στην έξοδο περιμένοντας όλους να περάσουν από μπροστά του για να τους ευλογήσει. Όλοι μαζί πάμε στην εκκλησία όπου πραγματοποιείται η τελευταία ακολουθία της ημέρας το απόδειπνο το οποίο κρατάει περίπου μισή ώρα. Το πρώτο μισό της ακολουθίας πραγματοποιείται στο δεύτερο μισό του ναού. Ο τείχος που χωρίζει το ναό στη μέση έχει την διάταξη του τέμπλου με κεντρική είσοδο σαν την ωραία πύλη και δύο πλαϊνές εισόδους, η δε αγιογράφησή του ακολουθεί αυτήν του τέμπλου. Όταν τελείωσε και το απόδειπνο ο ιερέας μας προέτρεψε να περιμένουμε για να προσκυνήσουμε τα κειμήλια της μονής. Τίμιο ξύλο, λείψανα αγίων και το πιο εντυπωσιακό, το δεξί χέρι του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, σε σχήμα ευλογίας, άφθαρτο με τη σάρκα. Οι περισσότεροι αμέσως μετά είδαμε από κοντά την Γλυκοφιλούσα και ειδικά την πίσω ζωγραφισμένη πλευρά που απεικονίζει τη σταύρωση. Η εικόνα είναι μεγάλη της τάξεως του 1,5 μέτρου ύψους και ένας άνθρωπος δύσκολα μπορεί να την μετακινήσει. Είναι ενσωματωμένη στο αριστερό προσκυνητάρι του ναού και μπορείς να δεις την πίσω όψη της (Σταύρωση), από ένα τζαμάκι στα αριστερά. Η Σταύρωση είναι αρκετά φθαρμένη, αλλά όχι τόσο που να μην γίνεται σαφές το θέμα της και τα πρόσωπα που απεικονίζει.
Ήταν περασμένες 4 και το πρόγραμμα πλέον ήταν ελεύθερο. Άλλες φορές που ήρθα στο μοναστήρι, κυρίως το καλοκαίρι, αυτή την ώρα και μέχρι τη δύση του ηλίου μας μιλούσε συνήθως ο Πατήρ Λουκάς. Ένας πραγματικά σοφός γέροντας που οι ομιλίες του σε μαγεύουν και οι τοποθετήσεις του σε διάφορα ζητήματα σε αφήνουν άναυδο. Αυτή τη φορά δεν βρήκα κάποιον γέροντα να μιλάει και μαζί με τους υπόλοιπους προσκυνητές βγήκαμε έξω από το μοναστήρι και καθίσαμε κάτω από μια τεράστια φλαμουριά, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, συζητώντας περί ανέμων και υδάτων και αγναντεύοντας βορειοανατολικά τη θάλασσα και τη μονή Σταυρονικήτα. Η ώρα περνάει γρήγορα και στις 5:10 που έδυε ο ήλιος, 12η νυχτερινή για τους Αγιορείτες, μπήκαμε μέσα στο μοναστήρι γιατί οι πόρτες κλείνουν και αποσυρθήκαμε σιγά σιγά στα δωμάτιά μας για ύπνο.
Στο Άγιο Όρος ο ύπνος είναι διαφορετικός. Πιο βαθύς. Πιο ήρεμος. Ίσως να φταίει ο καθαρός αέρας, η μυρωδιά του δάσους, ίσως και η αγιότητα του τόπου. Έτσι στις 1:15 που χτύπησε το σήμαντρο ξύπνησα αμέσως. Το δωμάτιο είχε μια γλυκιά ζεστασιά και δεν σου έκανε κέφι να σηκωθείς από το κρεβάτι. Λίγο αργότερα χτύπησε και η καμπάνα. Σηκώθηκα και άνοιξα την κουρτίνα. Παρά την ομίχλη, η νύχτα ήταν φωτεινή. Το δωμάτιό μου έβλεπε νοτιοδυτικά προς το βουνό. Η κορυφογραμμή του διακρίνονταν καθαρά. Ξάπλωσα πάλι αγναντεύοντας προς τη βουνοκορφή και τον ουρανό. Μοιραία αρχίζεις να προσεύχεσαι. Να ζητάς. «Ζητήστε και θα λάβετε» μας προτρέπει το ευαγγέλιο. Τι να ζητήσεις; Υγεία είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό. Να είναι υγιή τα παιδιά μου. Και οι γονείς και τ’ αδέλφια μας. Και εγώ και η σύζυγος. Και να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σωστά. Με ήθος και αρχές. Να τα καμαρώνουμε όταν μεγαλώσουν. Όπως πιστεύω μας καμαρώνουν και οι γονείς μας. Άραγε πόσοι άλλοι προσκυνητές δεν έχουν προσευχηθεί πίσω από αυτό το παράθυρο. Πόσα αιτήματα προς Αυτόν που έχει τη δύναμη να τα εκπληρώσει. Τις σκέψεις μου διέκοψε ένα χτύπημα στην πόρτα και η φωνή του μοναχού που μας ενημέρωνε ότι ο Όρθρος έχει αρχίσει. Ντύθηκα, πλύθηκα και κατέβηκα στην εκκλησία.
Η εκκλησία ήταν πολύ μικρή. Γύρω στα 60 στασίδια όλα κι όλα. Όπως πάντα πήγα και κάθισα σε ένα στασίδι στο πίσω αριστερό μέρος του ναού δίπλα στο παρεκκλήσι στο οποίο ο προηγούμενος γέροντας εξομολογούσε ή συζητούσε με όποιον ήθελε να τον δει. Ηλεκτρικό δεν υπάρχει μέσα στην εκκλησία. Μόνο κεριά και καντήλια. Η μόνη σύγχρονη τεχνολογία μέσα στην εκκλησία είναι τα καλοριφέρ που περνάνε κάτω από τα στασίδια ζεσταίνοντας ικανοποιητικά το χώρο. Στο απέναντι παρεκκλήσι, της δεξιάς πλευράς, ο γέροντας Νικόδημος, ηγούμενος της μονής, έβλεπε όποιον προσκυνητή ήθελε να τον δει. Μέσα σ’ αυτήν την κατανυκτική ατμόσφαιρα ο προσκυνητής βρίσκει το ιδανικό περιβάλλον για να προσευχηθεί. Χάθηκα μέσα στις σκέψεις και τα αιτήματα. Εδώ είσαι πιο κοντά στον Δημιουργό και νιώθεις ότι σε ακούει. Ζητάς και λαμβάνεις. Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι τα αιτήματα εκπληρώνονται. Ότι και αν ζητήσεις, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό θα εκπληρωθεί. Αρκεί να μην βλάπτει την ψυχή σου. Πολλές φορές ζητάμε πράγματα που μας φαίνονται δίκαια και λογικά. Κάποιες φορές, με το πέρασμα του χρόνου, διαπιστώνουμε ότι αν το αίτημά μας είχε πραγματοποιηθεί, πραγματικά θα μας έβλαπτε. Αν λοιπόν τα αιτήματά μας είναι ωφέλημα για την ψυχή μας, τότε ο Θεός θα τα εκπληρώσει. Δεν κατάλαβα για πότε πέρασε η ώρα και φτάσαμε στο τέλος της Θείας Λειτουργίας. Πολλοί μοναχοί και κοσμικοί κοινώνησαν. Στο τέλος όλοι περάσαμε και πήραμε αντίδωρο και βγαίνοντας ήπιαμε αγιασμό από ένα πορσελάνινο σκεύος με ειδικά μικρά μεταλλικά φλιτζανάκια και πήραμε λίγα σπυριά κόλλυβου εις μνήμη κάποιου γέροντα που κοιμήθηκε. Η ώρα ήταν 6:15. Μείναμε για λίγη ώρα στο προαύλιο ώσπου οι μοναχοί να ετοιμάσουν την τράπεζα, καθώς την ώρα της Θείας Λειτουργίας δεν πραγματοποιείται καμία εργασία, και κατόπιν πήγαμε στην τραπεζαρία όπου μας περίμενε το φαγητό. Το τελετουργικό είναι το ίδιο για όλα τα γεύματα με τη διαφορά ότι στο πρωινό γεύμα πρώτη μπαίνει μια εικόνα συνοδευόμενη από τον ηγούμενο και τους άλλους μοναχούς. Φάγαμε κοφτό μακαρονάκι με κομμάτια, νομίζω, τόνου, με σαλάτα κρασί και φρούτο. Σήμερα δεν υπήρχε δεύτερο φαγητό καθώς ότι φάγαμε ήταν και για τους νηστεύοντες και για τους μη νηστεύοντες. Υπ’ όψιν ότι στο Άγιο Όρος δεν καταναλώνεται κρέας. Στις 7 η ώρα είχαν τελειώσει τα πάντα. Ίσα που είχε αρχίσει να χαράζει. Ανεβήκαμε με τον ξάδελφο στο δωμάτιό μου και συζητήσαμε για αρκετή ώρα. Είχε ξημερώσει Κυριακή και δεν γίνονται εργασίες στο μοναστήρι παρά μόνο οι απαραίτητες. Μαγείρεμα, λάντζα κ.λ.π. Κάποια στιγμή μου είπε ότι στις 9:45 θα έπρεπε να είμαι στη είσοδο της μονής γιατί θα μας περίμενε ο πατήρ Ευτύχιος για να μας πάει στη Δάφνη.
Κατά τις 9:30 βγήκα στην είσοδο της μονής και κάθισα στην φλαμουριά αγναντεύοντας τη θάλασσα. Στις 10:00 ήρθαν τόσο οι υπόλοιποι επισκέπτες όσο και ο μοναχός με ένα δεξιοτίμονο 4Χ4 στέισον FORD με το οποίο σε λιγότερο από μια ώρα φτάσαμε στη Δάφνη. Μέχρι τις 12:15 που έφευγε το φέρι μποτ γύριζα στα μαγαζάκια και αγόρασα κάποιες εικονίτσες και κομποσκίνια. Πριν την επιβίβαση έπρεπε να περάσουμε υποχρεωτικά μέσα από το τελωνείο όπου γίνεται ένας υποτυπώδης έλεγχος αποσκευών. Στο πλοίο κάθισα με μια παρέα 3 ατόμων από την Χαλκίδα που έμειναν 4 ημέρες στην Ξενοφώντος και έναν άλλο κύριο από τη Σέρρες που πήγε να επισκεφθεί τον γιο του που είναι μοναχός στην Ξενοφώντος. Η ώρα πέρασε γρήγορα και ευχάριστα. Κατά τις 2:00 πια φτάσαμε στην Ουρανούπολη. Κατεβαίνοντας από το καράβι είδα μαζεμένο κόσμο γύρω από ένα φορτηγάκι. Ένας ψαράς πουλούσε τονάκια ψαρεμένα το ίδιο πρωινό. Κάθε ψάρι είχε βάρος ενός κιλού περίπου και κόστιζε 5 ευρώ. Πήρα δύο και αφού τα έδεσα καλά σε διπλή σακούλα ξεκίνησα για την Θεσσαλονίκη. Μέχρι το Σταυρό πηγαίναμε αργά γιατί και ο δρόμος ήταν στενός και με στροφές και τα αυτοκίνητα πολλά οπότε ήταν άσκοπο να μπεις σε μια διαδικασία προσπεράσεων. Στη στροφή της Ρεντίνας πριν μπω στην Εγνατία βλέπω μια πινακίδα που έλεγε «Αγία Μαρίνα 500μ.». Αντί να στρίψω συνέχισα και πήγα μέχρι την μικρή εκκλησία.Η Αγία Μαρίνα είναι ένας πολύ παλιός Βυζαντινός ναός πάνω στην παλαιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης Καβάλας. Από το δρόμο φαίνεται μόνο η χαρακτηριστική πέτρινη σκεπή της. Σταματάει πολύς κόσμος εδώ για ν’ ανάψει ένα κεράκι. Μετά και την απαραίτητη αυτή στάση ξεκίνησα για το σπίτι στο οποίο έφτασα κατά τις 4.
Παρ’ ότι η επίσκεψη στο Άγιο Όρος ήταν αστραπή και αρκετά κουραστική, γύρισα αναζωογονημένος, αισιόδοξος, και πιο δυνατός. Παλαιότερα πήγαινα στο Άγιο Όρος 3-4 φορές το χρόνο. Τα τελευταία 5 χρόνια δεν πήγα καθόλου. Έτσι αυτή η επίσκεψη ανακάλεσε στη μνήμη μου τις ιστορίες που έχω ακούσει τόσες φορές στο Άγιο Όρος. Τις ομιλίες σοφών γερόντων που μοναδικό τους μέλημα είναι η ανάπαυση της ψυχής του ακροατών τους. Τις συζητήσεις με χαρισματικούς και ταπεινούς ανθρώπους που δεν ζητούν τίποτε. Δεν επιδιώκουν ούτε καν το θαυμασμό μας. Που σου παρέχουν αφειδώς τροφή για σκέψεις και προβληματισμό. Που προσπαθούν να σου μεταδώσουν τα βιώματα και τις εμπειρίες τους. Που δεν ενδιαφέρονται για υλικά αγαθά και απολαύσεις. Που αδιαφορούν για αξιώματα και δόξα. Που αναπαύονται και ως έσχατοι των ταπεινών. Που σου προσφέρουν ακόμη και ότι δεν θα τολμούσες να ζητήσεις. Που σου ανοίγουν την πόρτα του περιβολιού για να μπεις και να θαυμάσεις τους ωραιότερους καρπούς. Που σε προτρέπουν να πάρεις και να γευτείς όποιους θέλεις. Που σου προσφέρουν την ωραιότερη τροφή για να νικήσεις την πείνα σου.Γιατί στο περιβόλι θέλουν να νοιώθεις ότι όλοι οι καρποί είναι δικοί σου. Ότι και το περιβόλι είναι δικό σου. Γιατί οι καρποί είναι ανεξάντλητοι. Γιατί αυτό το περιβόλι δεν είναι σαν τα άλλα που ξέρουμε. Είναι το ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ.
Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008
ΜΑΘΗΜΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
Παρασκευή πρωί και ο καθηγητής Φιλοσοφίας μπαίνει στο ασφυκτικά γεμάτο αμφιθέατρο κρατώντας ένα μεγάλο χάρτινο κουτί.
Ο κ. καθηγητής συνήθιζε κάθε Παρασκευή να κάνει ένα διαφορετικό μάθημα στους φοιτητές του με αποτέλεσμα το μεγάλο αμφιθέατρο της σχολής να γεμίζει όχι μόνο από φοιτητές της φιλοσοφίας αλλά και άλλους φοιτητές, ακόμη και από ανθρώπους που ήθελαν απλά να ακούσουν και να δουν από κοντά τον φημισμένο κ. καθηγητή.
Σήμερα, ο συνήθως λαλίστατος καθηγητής, κατευθύνθηκε στην έδρα αμίλητος και έβγαλε μέσα από το κουτί ένα μεγάλο διαφανές γυάλινο βάζο και το τοποθέτησε πάνω στο γραφείο.
Μετά έβγαλε από το κουτί μια σακούλα γεμάτη μεγάλες πέτρες της θάλασσας. Λείες σε αποχρώσεις του γκρι με γαλάζια, πράσινα και κόκκινα "νερά". Χωρίς να πει τίποτα γέμισε το γυάλινο βάζο με τις πέτρες και απομακρύνθηκε από την έδρα. Αφού κοίταζε για μερικά λεπτά το βάζο είπε:
Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι περισσότεροι από το ακροατήριο απάντησαν "ΝΑΙ", ενώ κάποιοι φοιτητές του τον παρακολουθούσαν προβληματισμένοι.
Αμέσως μετά βγάζει από το κουτί μια άλλη σακούλα με βότσαλα πολύχρωμα και την αδειάζει μέσα στο βάζο.
Τα χρωματιστά βότσαλα, γλιστρώντας ανάμεσα από τις πέτρες πήγαν και γέμισαν τα κενά που άφησαν οι μεγάλες πέτρες μεταξύ τους και δημιούργησαν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό.
Είναι γεμάτο το βάζο; Ρώτησε πάλι ο καθηγητής. Τα "ΝΑΙ" από το ακροατήριο αυτή τη φορά ήταν πολύ περισσότερα. Μόνο λίγοι φοιτητές του αναρωτιόταν που το πάει ο καθηγητής.
Ο καθηγητής πλησίασε πάλι στο γραφείο και έβγαλε από το χάρτινο κουτί μια μικρή σακούλα γεμάτη άμμο και την έχυσε μέσα στο βάζο.
Η άμμος γέμισε και τα τελευταία κενά που άφησαν οι πέτρες και τα βότσαλα και δημιούργησε ένα συμπαγές χρωματιστό εσωτερικό στο βάζο.
Ένα μουρμηρητό που συνεχώς δυνάμωνε άρχισε ν' ακούγεται από το κοινό ώσπου ο καθηγητής φώναξε:
Τώρα είναι γεμάτο το βάζο;
Το μουρμουρητό έγινε ένα μείγμα γέλιων και "ΝΑΙ".
Ο καθηγητής στάθηκε στην άκρη της έδρας βλέποντας γεμάτος ικανοποίηση το βάζο και περίμενε ώσπου να ησυχάσουν όλοι.
Αυτή τη φορά έβγαλε από το κουτί δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να χύνει την μπύρα σιγά σιγά μέσα στο βάζο. Όσο η άμμος απορροφούσε την μπύρα οι φοιτητές έκπληκτοι κοιτούσαν τον καθηγητή τους.
Είναι γεμάτο το βάζο;
Απόλυτη ησυχία στο αμφιθέατρο.
Σε λίγο ο καθηγητής άρχισε να μιλάει.
Το βάζο είναι η ζωή μας.
Οι μεγάλες πέτρες είναι τα σημαντικά πράγματα σ' αυτή τη ζωή.
Οι γονείς μας, η οικογένειά μας, οι φίλοι μας, που απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας.
Η ζωή μας είναι γεμάτη όταν όλα τα σημαντικά πράγματα υπάρχουν μέσα της.
Τα βότσαλα είναι τα δευτερεύοντα πράγματα στη ζωή μας:
Οι σπουδές μας, η επαγγελματική μας επιτυχία, το σπίτι, το αυτοκίνητο, το εξοχικό.
Όταν υπάρχουν και αυτά η ζωή μας είναι ακόμη πιο γεμάτη.
Τέλος η άμμος είναι οι λεπτομέρειες που συμπληρώνουν τη ζωή μας και την κάνουν πιο όμορφη:
Είναι τα χρήματα, η διασκέδαση, τα ταξίδια. Το αλατοπίπερο της ζωής που την γεμίζουν πλήρως αφήνοντας μόνο χρόνο για ξεκούραση.
Η ζωή μας μπορεί να είναι γεμάτη και μόνο με τις μεγάλες πέτρες.
Όταν έχουμε την υγεία μας, την οικογένειά μας και τους φίλους μας.
Να θυμάστε πάντα όμως ότι όσο κι αν γεμίσουμε τη ζωή μας, με τα σημαντικά πράγματα, με την δουλειά μας, ταξίδια και διασκεδάσεις πάντα θα υπάρχει χώρος για να πιούμε δυο μπύρες με ένα παλιό μας φίλο.
Ο κ. καθηγητής συνήθιζε κάθε Παρασκευή να κάνει ένα διαφορετικό μάθημα στους φοιτητές του με αποτέλεσμα το μεγάλο αμφιθέατρο της σχολής να γεμίζει όχι μόνο από φοιτητές της φιλοσοφίας αλλά και άλλους φοιτητές, ακόμη και από ανθρώπους που ήθελαν απλά να ακούσουν και να δουν από κοντά τον φημισμένο κ. καθηγητή.
Σήμερα, ο συνήθως λαλίστατος καθηγητής, κατευθύνθηκε στην έδρα αμίλητος και έβγαλε μέσα από το κουτί ένα μεγάλο διαφανές γυάλινο βάζο και το τοποθέτησε πάνω στο γραφείο.
Μετά έβγαλε από το κουτί μια σακούλα γεμάτη μεγάλες πέτρες της θάλασσας. Λείες σε αποχρώσεις του γκρι με γαλάζια, πράσινα και κόκκινα "νερά". Χωρίς να πει τίποτα γέμισε το γυάλινο βάζο με τις πέτρες και απομακρύνθηκε από την έδρα. Αφού κοίταζε για μερικά λεπτά το βάζο είπε:
Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι περισσότεροι από το ακροατήριο απάντησαν "ΝΑΙ", ενώ κάποιοι φοιτητές του τον παρακολουθούσαν προβληματισμένοι.
Αμέσως μετά βγάζει από το κουτί μια άλλη σακούλα με βότσαλα πολύχρωμα και την αδειάζει μέσα στο βάζο.
Τα χρωματιστά βότσαλα, γλιστρώντας ανάμεσα από τις πέτρες πήγαν και γέμισαν τα κενά που άφησαν οι μεγάλες πέτρες μεταξύ τους και δημιούργησαν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό.
Είναι γεμάτο το βάζο; Ρώτησε πάλι ο καθηγητής. Τα "ΝΑΙ" από το ακροατήριο αυτή τη φορά ήταν πολύ περισσότερα. Μόνο λίγοι φοιτητές του αναρωτιόταν που το πάει ο καθηγητής.
Ο καθηγητής πλησίασε πάλι στο γραφείο και έβγαλε από το χάρτινο κουτί μια μικρή σακούλα γεμάτη άμμο και την έχυσε μέσα στο βάζο.
Η άμμος γέμισε και τα τελευταία κενά που άφησαν οι πέτρες και τα βότσαλα και δημιούργησε ένα συμπαγές χρωματιστό εσωτερικό στο βάζο.
Ένα μουρμηρητό που συνεχώς δυνάμωνε άρχισε ν' ακούγεται από το κοινό ώσπου ο καθηγητής φώναξε:
Τώρα είναι γεμάτο το βάζο;
Το μουρμουρητό έγινε ένα μείγμα γέλιων και "ΝΑΙ".
Ο καθηγητής στάθηκε στην άκρη της έδρας βλέποντας γεμάτος ικανοποίηση το βάζο και περίμενε ώσπου να ησυχάσουν όλοι.
Αυτή τη φορά έβγαλε από το κουτί δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να χύνει την μπύρα σιγά σιγά μέσα στο βάζο. Όσο η άμμος απορροφούσε την μπύρα οι φοιτητές έκπληκτοι κοιτούσαν τον καθηγητή τους.
Είναι γεμάτο το βάζο;
Απόλυτη ησυχία στο αμφιθέατρο.
Σε λίγο ο καθηγητής άρχισε να μιλάει.
Το βάζο είναι η ζωή μας.
Οι μεγάλες πέτρες είναι τα σημαντικά πράγματα σ' αυτή τη ζωή.
Οι γονείς μας, η οικογένειά μας, οι φίλοι μας, που απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας.
Η ζωή μας είναι γεμάτη όταν όλα τα σημαντικά πράγματα υπάρχουν μέσα της.
Τα βότσαλα είναι τα δευτερεύοντα πράγματα στη ζωή μας:
Οι σπουδές μας, η επαγγελματική μας επιτυχία, το σπίτι, το αυτοκίνητο, το εξοχικό.
Όταν υπάρχουν και αυτά η ζωή μας είναι ακόμη πιο γεμάτη.
Τέλος η άμμος είναι οι λεπτομέρειες που συμπληρώνουν τη ζωή μας και την κάνουν πιο όμορφη:
Είναι τα χρήματα, η διασκέδαση, τα ταξίδια. Το αλατοπίπερο της ζωής που την γεμίζουν πλήρως αφήνοντας μόνο χρόνο για ξεκούραση.
Η ζωή μας μπορεί να είναι γεμάτη και μόνο με τις μεγάλες πέτρες.
Όταν έχουμε την υγεία μας, την οικογένειά μας και τους φίλους μας.
Να θυμάστε πάντα όμως ότι όσο κι αν γεμίσουμε τη ζωή μας, με τα σημαντικά πράγματα, με την δουλειά μας, ταξίδια και διασκεδάσεις πάντα θα υπάρχει χώρος για να πιούμε δυο μπύρες με ένα παλιό μας φίλο.
Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008
Team Hoyt
Ο Dick Hoyt είναι ένας συνταξιούχος του Αμερικανικού στρατού, ζει στην πόλη Holland της Μασαχουσέτης των Η.Π.Α. και είναι σήμερα 68 ετών. Πριν από 46 χρόνια η σύζυγός του Judy έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι που το ονόμασαν Rick.
Η γέννα ήταν δύσκολη καθώς ο ομφάλιος λώρος είχε μπλεχτεί γύρω από το λαιμό του εμβρύου σταματώντας την αιμάτωση του εγκεφάλου τα πρώτα κρίσιμα λεπτά της ζωής του.
Τελικά o Rick έζησε αλλά όπως είπαν αργότερα οι γιατροί στους γονείς του δεν θα μπορούσε ποτέ ούτε να περπατήσει, ούτε να μιλήσει.
Τελικά o Rick έζησε αλλά όπως είπαν αργότερα οι γιατροί στους γονείς του δεν θα μπορούσε ποτέ ούτε να περπατήσει, ούτε να μιλήσει.
Η ολιγόλεπτη αυτή στέρηση του οξυγόνου κατέστρεψε το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου που ελέγχει την κίνηση των άκρων και της ομιλίας. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να ελέγχει τις κινήσεις του κεφαλιού.
Οι γιατροί τους πρότειναν να βάλουν το Rick σε ένα ειδικό ιατρικό κέντρο για παιδιά με τέτοια προβλήματα όπου θα τύχει της καλύτερης δυνατής φροντίδας. Τότε ο Rick ήταν 9 μηνών.
Οι Hoyt ήταν κατηγορηματικοί. Τα ματάκια του Rick ακολουθούσαν τις κινήσεις τους μέσα στο δωμάτιο. Δεν μπορούσαν να αποδεχθούν ότι το παιδί τους θα έμενε για πάντα "φυτό".
Πήραν την απόφαση να μεγαλώσουν τον Rick μαζί με τ' αδέλφια του σαν ένα φυσιολογικό παιδί.
Πήραν την απόφαση να μεγαλώσουν τον Rick μαζί με τ' αδέλφια του σαν ένα φυσιολογικό παιδί.
Όταν ο Rick ήταν 11 ετών τον πήγαν στο Πολυτεχνείο του Tufts University στη Βοστόνη και ζήτησαν από τους μηχανικούς μήπως υπάρχει κάποιος τρόπος να βοηθήσουν το παιδί να επικοινωνεί.
Μόλις ο επικεφαλής καθηγητής είδε το παιδί, τους είπε: "Αδύνατον. Ο εγκέφαλος ενός τέτοιου παιδιού δεν μπορεί να δεχθεί τίποτε!"
"Σας παρακαλώ, μιλήστε του." Είπε ο Dick. "Πείτε του κάτι. Πείτε του ένα αστείο!"
Ο καθηγητής είπε στον Rick ένα ανέκδοτο και ο Rick γέλασε.
Λίγους μήνες αργότερα οι μηχανικοί του Tufts έφτιαξαν ένα σύστημα με το οποίο ο Rick με διάφορες κινήσεις του κεφαλιού μετακινούσε ένα κέρσορα, επιλέγοντας γράμματα και σχημάτιζε λέξεις στην οθόνη ενός υπολογιστή.
Αυτό ήταν! Το παιδί άρχισε να επικοινωνεί. Η πρώτη φράση που έγραψε στον υπολογιστή ήταν: "GO BRUINS". Είναι μια έκφραση των Αμερικανών για να ενθαρρύνουν την ομάδα τους. Bruins είναι η ομάδα χόκεϊ της Βοστόνης. Έτσι το παιδί έδειξε μια σαφή προτίμηση προς τον αθλητισμό.
Αργότερα πήγε στο σχολείο. Όταν ήταν 15 ετών ένας συμμαθητής του τραυματίστηκε σε τροχαίο και το σχολείο οργάνωσε έναν αγώνα δρόμου 8 χιλιομέτρων προς τιμήν του.
Όταν ο Rick γύρισε στο σπίτι είπε στον πατέρα του: "Μπαμπά θέλω να τρέξουμε για τον Στιβ".
Όταν ο Rick γύρισε στο σπίτι είπε στον πατέρα του: "Μπαμπά θέλω να τρέξουμε για τον Στιβ".
Ο Dick σάστισε Πως ένα "γουρουνόπουλο", όπως συνήθιζε να λέει για τον εαυτό του, που δεν έτρεξε ποτέ πάνω από ένα χιλιόμετρο συνεχόμενο, θα έσπρωχνε ένα αναπηρικό καροτσάκι για 8 χιλιόμετρα;
Το δοκίμασε. Και τα κατάφεραν. Μετά ο Dick ήταν "παράλυτος" για δυο βδομάδες.
Το δοκίμασε. Και τα κατάφεραν. Μετά ο Dick ήταν "παράλυτος" για δυο βδομάδες.
Ο Rick είπε στον πατέρα του: "Μπαμπά, όταν τρέχαμε, ένοιωθα ότι δεν είμαι πια παράλυτος. Ένοιωθα να τρέχω κι εγώ μαζί σου! "Αυτή η μέρα άλλαξε την ζωή των Hoyt για πάντα.
Ο Dick δάκρυσε. Αποφάσισε να τρέχει μαζί με το γιο του όσο πιο συχνά μπορούσε.
Άρχισαν εντατική προπόνηση και 2 χρόνια αργότερα ήταν έτοιμοι για το μεγάλο αθλητικό γεγονός. Τον Μαραθώνιο της Βοστόνης του 1979.
Δεν κατάφεραν να πάρουν επίσημη συμμετοχή αλλά έτρεξαν και τερμάτισαν!
Τα επόμενα χρόνια πήραν και επίσημη συμμετοχή.
Η επόμενη πρόκληση ήταν το τρίαθλο. Ένα αγώνισμα συνδυασμός από τρέξιμο, ποδηλασία και κολύμπι. Οι Ολυμπιακές αποστάσεις για το τρίαθλο είναι: τρέξιμο 10 χλμ., ποδηλασία 40χλμ. και κολύμπι 1.5 χλμ. Ο Dick αποφάσισε να το δοκιμάσει κι αυτό. Και τα κατάφερε. Και όσο ο Dick ανέβαζε τον πήχη και δοκίμαζε πιο δύσκολες διοργανώσεις, τόσο ο Rick ένιωθε λιγότερο την τετραπληγία του. Γίνονται πολλές διοργανώσεις τρίαθλου ανά τον κόσμο σε διάφορες αποστάσεις. Η κορυφαία όμως δοκιμασία για υπεραθλητές ψυχής είναι το λεγόμενο Ironman τρίαθλο που διεξάγεται στη Χαβάη. 3,8 χλμ. κολύμπι, Μαραθώνιος (42.195μ. τρέξιμο) και 180 χλμ. ποδηλασία! Μια δοκιμασία 15 ωρών για σώμα και ψυχή γι αυτούς που αποδεικνύουν ότι η θέληση μπορεί να νικήσει την σωματική εξάντληση.
Ο Dick το επιχείρησε 6 φορές. Και τερμάτισε και τις 6! Μεταφέροντας πάντα τον γιο του, Rick.
Κολύμπησε 3,8 χλμ. σέρνοντας μια φουσκωτή βάρκα μέσα στην οποία ήταν ο Rick, έτρεξε 42 χλμ. σπρώχνοντας το αναπηρικό καροτσάκι του Rick και ποδηλατούσε για 180 χλμ. κουβαλώντας και τον Rick. Κάτι που πολλοί αθλητές δεν καταφέρνουν ούτε μόνοι τους.
Κολύμπησε 3,8 χλμ. σέρνοντας μια φουσκωτή βάρκα μέσα στην οποία ήταν ο Rick, έτρεξε 42 χλμ. σπρώχνοντας το αναπηρικό καροτσάκι του Rick και ποδηλατούσε για 180 χλμ. κουβαλώντας και τον Rick. Κάτι που πολλοί αθλητές δεν καταφέρνουν ούτε μόνοι τους.Από το 1979 που συμμετείχαν στον Μαραθώνιο της Βοστόνης, ο Dick και ο Rick Hoyt (Team Hoyt) συμμετείχαν σε 958 αθλητικά γεγονότα μεταξύ των οποίων 224 τρίαθλον, 6 Ironman τρίαθλον, 65 Μαραθώνιους, τους 25 στη Βοστόνη και 20 δίαθλα με ένα απ' αυτά το1992, να διασχίζουν τις Ην. Πολιτείες από Βορρά προς Νότο τρέχοντας και ποδηλατόντας για 45 μέρες καλύπτοντας 5.976 χλμ!
Πέρυσι σε ηλικία 67 ετών ο Dick και 45 ο Rick τερμάτισαν για 25η φορά στον Μαραθώνιο της Βοστόνης, στην 5.083η θέση μεταξύ 10.000 αθλητών.
Το 1992 τερμάτισαν με χρόνο 2 ώρες και 40 λεπτά, 35 λεπτά πάνω από το παγκόσμιο ρεκόρ.
Τότε κάποιοι παρότρυναν τον Dick να τρέξει μόνος του μια και ήταν σίγουρο ότι θα κατέγραφε χρόνο μέσα στους καλύτερους του κόσμου.
Η απάντηση του Dick ήταν άμεση και μονολεκτική. ΟΧΙ. Τρέχω για να αισθάνεται καλύτερα ο γιος μου και όχι για το ρεκόρ.
Το 1992 τερμάτισαν με χρόνο 2 ώρες και 40 λεπτά, 35 λεπτά πάνω από το παγκόσμιο ρεκόρ.
Τότε κάποιοι παρότρυναν τον Dick να τρέξει μόνος του μια και ήταν σίγουρο ότι θα κατέγραφε χρόνο μέσα στους καλύτερους του κόσμου.
Η απάντηση του Dick ήταν άμεση και μονολεκτική. ΟΧΙ. Τρέχω για να αισθάνεται καλύτερα ο γιος μου και όχι για το ρεκόρ.
Ο Rick κατάφερε να κερδίσει μια θέση στο πανεπιστήμιο και όταν αποφοίτησε δέχθηκε την πρόταση του πανεπιστημίου για να εργαστεί στις υπηρεσίες του, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Ο Dick ανακηρύχθηκε ο ΠΑΤΕΡΑΣ του αιώνα και συνεχίζει να λαμβάνει μέρος σε μαραθώνιους και τρίαθλα όποτε οι υποχρεώσεις του Rick το επιτρέπουν.
Πρόσφατα σε μια τηλεοπτική συνέντευξη των Hoyt ρώτησαν τον Rick, μετά απ' όλα αυτά τι δώρο θα ήθελε να κάνει στον πατέρα του. Ο Rick έγραψε στον υπολογιστή:
Πρόσφατα σε μια τηλεοπτική συνέντευξη των Hoyt ρώτησαν τον Rick, μετά απ' όλα αυτά τι δώρο θα ήθελε να κάνει στον πατέρα του. Ο Rick έγραψε στον υπολογιστή:
"Θα ήθελα, έστω και για μία φορά, να καθίσει ο πατέρας μου στο καροτσάκι και να τον σπρώχνω εγώ."
Παρακολουθήστε το συγκλονιστικό βίντεο για τους Hoyt.
Σάββατο 31 Μαΐου 2008
555η Μαύρη Επέτειος .
Πέρασαν 555 χρόνια από την αποφράδα εκείνη Τρίτη 29 Μαΐου που η Βασιλεύουσα έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Ήταν και η τελευταία ημέρα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Μια ιστορία 1000 και πλέον χρόνων που έμελλε τα τερματιστεί βίαια.
Το σύμβολο της Κωνσταντινούπολης, η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, ακολούθησε την μοίρα των μνημείων εκείνων που ο κατακτητής θέλει να εξαφανίσει.
Η ιστορία της είχε αρχίσει το πρώτο μισό του 4ου αιώνα όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος, αφού είχε μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη, έχτισε σε εκείνο το σημείο έναν μικρό σχετικά ναό.
Μετά από αλλεπάλληλες επεκτάσεις και ανακατασκευές ήρθε η τελική καταστροφή το 532 κατά τη Στάση του Νίκα.
Μια ιστορία 1000 και πλέον χρόνων που έμελλε τα τερματιστεί βίαια.
Το σύμβολο της Κωνσταντινούπολης, η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, ακολούθησε την μοίρα των μνημείων εκείνων που ο κατακτητής θέλει να εξαφανίσει.
Η ιστορία της είχε αρχίσει το πρώτο μισό του 4ου αιώνα όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος, αφού είχε μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη, έχτισε σε εκείνο το σημείο έναν μικρό σχετικά ναό.
Μετά από αλλεπάλληλες επεκτάσεις και ανακατασκευές ήρθε η τελική καταστροφή το 532 κατά τη Στάση του Νίκα.
Αμέσως μετά στις 23 Φεβρουαρίου του 532 ο Ιουστινιανός θεμελιώνει σε σχέδια του μαθηματικού Ανθέμιου του Τραλλιανού και του αρχιτέκτονα Ισίδωρου του Μιλήσιου, το εκπληκτικότερο κτίσμα της Χριστιανοσύνης. Για το χτίσιμο εργάστηκαν 10.000 εργάτες και τεχνίτες, ενώ ο ίδιος ο Ιουστινιανός επέβλεπε την πορεία των εργασιών.
Χρησιμοποιήθηκαν τα καλύτερα υλικά από κάθε γωνιά της Αυτοκρατορίας. Πράσινα μάρμαρα από την Κάρυστο, ροδόχρωμα με λευκές φλέβες από τη Φρυγία, ανοιχτόμαυρα με γαλάζιες φλέβες από το Βόσπορο, κόκκινα με λευκά στίγματα από τη Θήβα της Αιγύπτου, και μάρμαρα με διάφορους άλλους χρωματισμούς από διάφορες περιοχές.
Τελικά σχεδόν έξι χρόνια μετά, στις 27 Δεκεμβρίου του 537 εγκαινιάστηκε ο Ιερός Ναός της Του Θεού Σοφίας.
Όταν μπήκε μέσα ο Ιουστινιανός και είδε το άπλετο φως από τα 100 παράθυρα να πλημμυρίζει το Ναό και το φως από τα 1000 καντήλια να αντανακλά στους 107 κίονες από λευκά και πολύχρωμα μάρμαρα με εξαιρετικά κιονόκρανα και μαζί με τον πλούσιο διάκοσμο, αναφώνησε:
"Νεκίκηκά σε, Σολομών!"
Την εκκλησία υπηρετούσαν 1000 κληρικοί, νεωκόροι και θυρωροί.
Ο Ιουστινιανός, για να γιορτάσει όλος ο πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης τα εγκαίνια του ναού της Αγίας Σοφίας, διέταξε και σφάξανε χίλια βοοειδή, δέκα χιλιάδες αρνιά, εξακόσια κατσίκια, χίλια γουρούνια και είκοσι χιλιάδες κότες και όλα αυτά, παρασκευάστηκαν και μοιράστηκαν στον κόσμο που πανηγύριζε.
Η Αγία Σοφία είναι ορθογώνιο οικοδόμημα 78,16 μέτρων μήκους και 71,82 πλάτους. Ο τρούλος, σε ύψος 54 μέτρων, γεννά το αίσθημα ότι αιωρείται. Στηρίζεται πάνω σε τέσσερις πεσσούς που σχηματίζουν τετράγωνο και συνδέονται μεταξύ τους με τόξα. Η διάμετρός του είναι 31 μέτρα και έχει στη βάση του 40 παράθυρα. Οι πεσσοί κρύβονται πίσω από δύο κιονοστοιχίες που χωρίζουν το ναό σε τρία κλίτη, με αποτέλεσμα να φαίνονται μόνο τα γιγάντια τόξα.
Ο γυναικωνίτης βρίσκεται στον δεύτερο όροφο του ναού. Ο νάρθηκας επικοινωνεί με το κύριο μέρος του ναού με 9 πύλες, απ' αυτές οι τρεις μεσαίες ονομάζονται βασιλικές, ενώ η μεσαία είναι πιο πλατιά και πιο ψηλή.
Μπροστά στον εξωνάρθηκα υπήρχε μία μεγάλη αυλή, όπου βρισκόταν η φιάλη του εξαγνισμού με μια καρκινική επιγραφή που διαβάζεται και αντίστροφα που έγραφε: «ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ». Δυστυχώς δεν σώζεται σήμερα.
Ο τρούλος της Αγίας Σοφίας κατέρρευσε το Μάη του 558, και ξανακτίσθηκε από τον Ισίδωρο, συνώνυμο ανιψιό, του αρχιτέκτονα της. Αργότερα πάλι, το 867 συγκεκριμένα, ράγισε ο τρούλος μετά από σεισμούς, και τον επισκεύασε ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β'. Όμως η μεγαλύτερη συνολικά καταστροφή στην Αγία Σοφία έγινε το 1204 όταν οι Φράγκοι κυρίεψαν και λεηλάτησαν την Πόλη.
Σήμερα η Αγία Σοφία έχει συληθεί και ως ένα βαθμό παραμορφωθεί. Εξωτερικά έχουν προστεθεί τέσσερις μιναρέδες και εσωτερικά έχουν καλυφθεί τα μωσαϊκά με σοβά. Το 1935 μετατράπηκε σε μουσείο.
Εδώ και 3 χρόνια η κυρία Αγγελική Παπαγκίκα έχει αρχίσει μια προσπάθεια συλογής υπογραφών για να ξαναγίνει η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ χριστιανική εκκλησία.
Μέχρι σήμερα έχει μαζέψει γύρω στις 50.000 υπογραφές.
Για την προώθηση ενός τέτοιου αιτήματος προς τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαιτούνται 1.000.000 υπογραφές.
Προσπαθώντας να βοηθήσουμε αυτήν την προσπάθεια υπογράψαμε κι εμείς.
Όποιος θέλει να βοηθήσει μπορεί να υπογράψει ΕΔΩ.
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007
Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2007
Η ΒΡΟΧΗ
Προχθές, σχεδόν όλη τη νύχτα, έβρεχε. Κατά διαστήματα καταρρακτωδώς. Αποκορύφωμα, στις 9 περίπου το πρωί της Κυριακής έπεσε ένας κεραυνός σχεδόν στις ταράτσες των πολυκατοικιών. (Για να μην μπερδευόμαστε μιλάμε για την πόλη της Θεσσαλονίκης)
Ήταν τόσο δυνατός ο κρότος που πετάχτηκα από το κρεβάτι (κοιμόμουν).
Φίλος έπινε τον καφέ του στο μπαλκόνι και του έφυγε ο καφές από τα χέρια.
Μ’ αρέσει η επαφή με το υγρό στοιχείο. Ως παιδί της πόλης μπορούσα να απολαύσω τη βροχή μόνο πίσω από κάποιο παράθυρο.
Στα όνειρά μου όμως είχα μια εικόνα.
Με καμιά σαρανταριά άλογα για ιππασία ενηλίκων και άλλα 10 περίπου κοντά αλογάκια (όχι πόνυ, αλλά μεγαλύτερα) για ιππασία των παιδιών. Έκαναν και τα τρία μας παιδιά ιππασία και τρελάθηκαν. Είδαμε με τη σύζυγο τον μικρούλη μας (κοντεύει 3 ετών) πάνω στο αλογάκι και χεστήκαμε πάνω μας. Κάναμε και μια γύρα στους στάβλους και είδαμε τα άλογα στα μποξ τους. Φοβερό ζώο το άλογο.
Από το μπαλκονάκι του σαλέ μας έβλεπες τους απέναντι λόφους. Σχεδόν παρθένοι. 4-5 βίλες φαίνονταν μόνο την ημέρα. Βλέπετε παντού υπάρχουν οι «εξαιρέσεις». Την νύχτα πάντως δεν φαίνονταν τα φώτα τους. Αυτό μου άφησε κάποια ερωτηματικά. Την πρώτη νύχτα λοιπόν η βροχή κράτησε 20 λεπτά περίπου. Την επόμενη όμως έβρεχε τουλάχιστον για 50 λεπτά. Δυνατά. Οι κεραυνοί συνεχόμενοι. Κάποια στιγμή μάλιστα στο οπτικό μου πεδίο έβλεπα 2 και 3 λάμψεις ταυτόχρονα. Είχα την φωτογραφική μηχανή και προσπαθούσα να πιάσω κάποιον κεραυνό. Έκανα τουλάχιστον 30 προσπάθειες, όλες αποτυχημένες. Μόνο σε μία κατάφερα να πιάσω τις τελευταίες αναλαμπές που απλά έκαναν φανερό ότι μπροστά στο σπιτάκι υπήρχε δένδρο. Ίσως όμως να ήταν το τελείωμα του επόμενου κεραυνού. Δεν σκέφτηκα εκείνη την ώρα να ρυθμίσω τη μηχανή στις ριπές. Τράβηξα όμως 74 δευτερόλεπτα βίντεο με την φωτογραφική μηχανή και έπιασα πολλούς κεραυνούς. Η αλήθεια είναι πως κάποια στιγμή τρόμαξα και μπήκα μέσα.
Το τελευταίο βράδυ φάγαμε σε ταβέρνα με τσιγγάνικα βιολιά και φολκλορικό πρόγραμμα με χορευτικό και έναν απίθανο τραγουδιστή να τραγουδά αβανταδόρικα τραγούδια από κάθε χώρα γκρουπ των οποίων φιλοξενούσε το μαγαζί. Τραγούδησε «τα παιδιά του Πειραιά» στα Ελληνικά και κάποια άλλα κομμάτια από Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία, Ιαπωνία, Χονγκ Κονγκ και από τις αντιδράσεις των πελατών καταλάβαμε ότι ερμήνευε δημοφιλή τραγούδια από την πατρίδα τους. Ο μεγάλος μας γιος τραβούσε βίντεο και η κόρη μας φωτογραφίες. Η βραδιά ήταν μαγευτική για τελευταία του ταξιδιού μας. Δυστυχώς φύγαμε χωρίς την τσάντα από το εστιατόριο. Μέσα ήταν τόσο η βιντεοκάμερα όσο και η φωτογραφική μηχανή. Αλλά το σημαντικότερο 3:30 ώρες βίντεο και περισσότερες από 200 φωτογραφίες όλης της οικογένειας. Γυρίσαμε μισή ώρα αργότερα αλλά δεν βρήκαμε τίποτα. Η αστυνομία, στη οποία κάναμε επίσημη αναφορά την άλλη μέρα το πρωί, είπε ότι ίσως να βρεθεί κάπου πεταγμένη η τσάντα με κάποιες βιντεοκασέτες. Έτσι λοιπόν δεν έχουμε τίποτα από τις φετινές μας διακοπές. Μόνο τις αναμνήσεις μας.
Ξεκίνησα να γράψω για τη βροχή με αφορμή παρόμοιο σχόλιό μου σε άλλο μπλοκ. Ήθελα να γράψω όμως και για τις φετινές μας διακοπές οι οποίες ήταν διαφορετικές από κάθε άλλη χρονιά. Έτσι βγήκε αυτό το ποστ. Θα γράψω και για άλλες ωραίες στιγμές των διακοπών μας σιγά – σιγά όπως θα ανακαλούνται από την μνήμη μου. Τώρα που οι αναμνήσεις είναι νωπές.
Ήταν τόσο δυνατός ο κρότος που πετάχτηκα από το κρεβάτι (κοιμόμουν).
Φίλος έπινε τον καφέ του στο μπαλκόνι και του έφυγε ο καφές από τα χέρια.
Μ’ αρέσει η επαφή με το υγρό στοιχείο. Ως παιδί της πόλης μπορούσα να απολαύσω τη βροχή μόνο πίσω από κάποιο παράθυρο.
Στα όνειρά μου όμως είχα μια εικόνα.
Το σκεπαστό μπαλκονάκι ενός ξύλινου εξοχικού, καθισμένος σε μία καρέκλα, με τα πόδια πάνω σε μια άλλη καρέκλα, να αγναντεύω κάπου μακριά, μέσα σε ένα δασώδες τοπίο και εκεί έξω να γίνεται ΧΑΜΟΣ.
Να ρίχνει καρέκλες. Μια καλοκαιρινή μπόρα 30 λεπτών η μιας ώρας με το ύψος βροχής 2-3 φορές πάνω από το σύνολο του μήνα, όπως λένε οι μετεωρολόγοι.
Να ρίχνει καρέκλες. Μια καλοκαιρινή μπόρα 30 λεπτών η μιας ώρας με το ύψος βροχής 2-3 φορές πάνω από το σύνολο του μήνα, όπως λένε οι μετεωρολόγοι.
Να απολαμβάνεις τον οξύ κρότο του κοντινού κεραυνού και οι λαμψεις να παίζουν κρυφτούλι με το βλέμμα σου καθώς κυνηγάς να τις δεις ολοκληρωμένες. Και ύστερα το μακρόσυρτο μπουμπουνητό καθώς ο ήχος σβήνει σιγά - σιγά πίσω από τους γύρω λόφους. Όταν ήμουν μικρός ο πατέρας μου έλεγε ότι ο Θεός κάνει βόλτα με την άμαξά του στα σύννεφα γι αυτό μπουμπουνίζει. Κι εγώ όλο και έψαχνα να Τον δω προς τα σύννεφα που ο ήχος χάνονταν μέσα στο θρόισμα της βροχής. Και στο τέλος, όταν μόνο λίγες ψιχάλες χόρευαν με τα χόρτα, να μυρίζεις την αγνότητα του δάσους και με μια βαθιά εισπνοή να προσπαθήσεις να κρατήσεις για πάντα κάτω από τα στήθια σου την μοναδική μυρωδιά της φύσης.
Ώπα. Πολύ ρομαντικό το έκανα Έτσι μου βγήκε όμως.
Ε! λοιπόν αυτό το όνειρο το έζησα δύο φορές στις φετινές μας διακοπές.
Δύο νύκτες, όπου οι μπόρες έπιασαν το μέσο ύψος βροχής της περιοχής, οι κεραυνοί όμως ήταν μακράν οι περισσότεροι και με την μεγαλύτερη ένταση που έχω ζήσει ποτέ.
Ώπα. Πολύ ρομαντικό το έκανα Έτσι μου βγήκε όμως.
Ε! λοιπόν αυτό το όνειρο το έζησα δύο φορές στις φετινές μας διακοπές.
Δύο νύκτες, όπου οι μπόρες έπιασαν το μέσο ύψος βροχής της περιοχής, οι κεραυνοί όμως ήταν μακράν οι περισσότεροι και με την μεγαλύτερη ένταση που έχω ζήσει ποτέ.
Ήμασταν σε ένα ξύλινο σαλέ (καλά διαβάσατε, ΣΑΛΕ. Ήταν η πρώτη και μάλλον η μοναδική φορά στη ζωή μου που έμεινα σε σαλέ. Μέχρι και Σάουνα είχε μέσα), στους λόφους της Βουδαπέστης μέσα σε προστατευόμενη περιοχή – δάσος, όπου τη νύχτα η σιωπή ήταν απόλυτη.
Το τοπίο μοναδικό. Μια ελαφρώς κεκλιμένη πλαγιά ανάμεσα στους πυκνόφυτους λόφους ΒΔ της Βούδα. Μόλις 9 χλμ από την πόλη. 25 τέτοια σαλέ, άλλα 4κλινα και άλλα 6κλινα σαν το δικό μας και ένα επίσης ξύλινο κτίσμα για τη Reception το εστιατόριο την θερμαινόμενη πισίνα το Μασάζ, Σολάριουμ κ.λ.π. μέσα σε ένα χώρο 50 περίπου στρεμμάτων. Υπήρχε και ένα διώροφο κτίσμα με καμιά 30 δωμάτια, ξύλινο κι αυτό κολλητά στο κτίσμα της Reception. Μπροστά τους μια πισίνα σχεδόν αυγό και άλλη μια παιδική όπου τα παιδάκια έως 5-6 ετών δεν ξεκολλούσαν. Δίπλα μια μικρή παιδική χαρά και παραδίπλα 4 γήπεδα τένις.
Όλο το συγκρότημα είχε Νότιο Προσανατολισμό.
Όλο το συγκρότημα είχε Νότιο Προσανατολισμό.
Για να φτάσεις στο συγκρότημα έστριβες αριστερά από τον κεντρικό δρόμο μπαίνοντας σε έναν ..... θα έλεγα καρόδρομο με σαμαράκια. Αριστερά δάσος όπου η κίνηση τροχοφόρων απαγορεύονταν. Δεξιά όμορφες βίλες χωμένες μέσα στα δένδρα με κήπο και κλειστό garage.
2 χλμ. περίπου πριν το συγκρότημα υπήρχε ένα μικρό εμπορικό κέντρο με βενζινάδικο, 3 τράπεζες, μεγάλο super market που ήταν ανοικτό και τις Κυριακές, πολλά άλλα καταστήματα και ένα μεσιτικό γραφείο. Μπήκα στον πειρασμό και ρώτησα τις τιμές των μονοκατοικιών της περιοχής. Περίπου 2000€ το τετραγωνικό για σπίτια 150-200 τ.μ. μέσα σε οικόπεδο έως 1000 μέτρα.
Κάτω από τη Νότια πλευρά του συγκροτήματος ήταν το Golf Club της Βουδαπέστης.
Δεν ήταν ανάλογο άλλων Golf Club που έχω δει στη τηλεόραση αλλά ήταν ένας τεράστιος σχεδόν επίπεδος χώρος με πολλά αυτοκίνητα πάντα στο Parking του και αυτά τα μικρά αυτοκινούμενα αμαξίδια να κυκλοφορούν συνέχεια.
Στη Βόρεια πλευρά ήταν ο ένας από τους δύο Ιππικούς ομίλους της Βουδαπέστης.
Κάτω από τη Νότια πλευρά του συγκροτήματος ήταν το Golf Club της Βουδαπέστης.
Δεν ήταν ανάλογο άλλων Golf Club που έχω δει στη τηλεόραση αλλά ήταν ένας τεράστιος σχεδόν επίπεδος χώρος με πολλά αυτοκίνητα πάντα στο Parking του και αυτά τα μικρά αυτοκινούμενα αμαξίδια να κυκλοφορούν συνέχεια.
Στη Βόρεια πλευρά ήταν ο ένας από τους δύο Ιππικούς ομίλους της Βουδαπέστης.
Με καμιά σαρανταριά άλογα για ιππασία ενηλίκων και άλλα 10 περίπου κοντά αλογάκια (όχι πόνυ, αλλά μεγαλύτερα) για ιππασία των παιδιών. Έκαναν και τα τρία μας παιδιά ιππασία και τρελάθηκαν. Είδαμε με τη σύζυγο τον μικρούλη μας (κοντεύει 3 ετών) πάνω στο αλογάκι και χεστήκαμε πάνω μας. Κάναμε και μια γύρα στους στάβλους και είδαμε τα άλογα στα μποξ τους. Φοβερό ζώο το άλογο.Από το μπαλκονάκι του σαλέ μας έβλεπες τους απέναντι λόφους. Σχεδόν παρθένοι. 4-5 βίλες φαίνονταν μόνο την ημέρα. Βλέπετε παντού υπάρχουν οι «εξαιρέσεις». Την νύχτα πάντως δεν φαίνονταν τα φώτα τους. Αυτό μου άφησε κάποια ερωτηματικά. Την πρώτη νύχτα λοιπόν η βροχή κράτησε 20 λεπτά περίπου. Την επόμενη όμως έβρεχε τουλάχιστον για 50 λεπτά. Δυνατά. Οι κεραυνοί συνεχόμενοι. Κάποια στιγμή μάλιστα στο οπτικό μου πεδίο έβλεπα 2 και 3 λάμψεις ταυτόχρονα. Είχα την φωτογραφική μηχανή και προσπαθούσα να πιάσω κάποιον κεραυνό. Έκανα τουλάχιστον 30 προσπάθειες, όλες αποτυχημένες. Μόνο σε μία κατάφερα να πιάσω τις τελευταίες αναλαμπές που απλά έκαναν φανερό ότι μπροστά στο σπιτάκι υπήρχε δένδρο. Ίσως όμως να ήταν το τελείωμα του επόμενου κεραυνού. Δεν σκέφτηκα εκείνη την ώρα να ρυθμίσω τη μηχανή στις ριπές. Τράβηξα όμως 74 δευτερόλεπτα βίντεο με την φωτογραφική μηχανή και έπιασα πολλούς κεραυνούς. Η αλήθεια είναι πως κάποια στιγμή τρόμαξα και μπήκα μέσα.
Το τελευταίο βράδυ φάγαμε σε ταβέρνα με τσιγγάνικα βιολιά και φολκλορικό πρόγραμμα με χορευτικό και έναν απίθανο τραγουδιστή να τραγουδά αβανταδόρικα τραγούδια από κάθε χώρα γκρουπ των οποίων φιλοξενούσε το μαγαζί. Τραγούδησε «τα παιδιά του Πειραιά» στα Ελληνικά και κάποια άλλα κομμάτια από Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία, Ιαπωνία, Χονγκ Κονγκ και από τις αντιδράσεις των πελατών καταλάβαμε ότι ερμήνευε δημοφιλή τραγούδια από την πατρίδα τους. Ο μεγάλος μας γιος τραβούσε βίντεο και η κόρη μας φωτογραφίες. Η βραδιά ήταν μαγευτική για τελευταία του ταξιδιού μας. Δυστυχώς φύγαμε χωρίς την τσάντα από το εστιατόριο. Μέσα ήταν τόσο η βιντεοκάμερα όσο και η φωτογραφική μηχανή. Αλλά το σημαντικότερο 3:30 ώρες βίντεο και περισσότερες από 200 φωτογραφίες όλης της οικογένειας. Γυρίσαμε μισή ώρα αργότερα αλλά δεν βρήκαμε τίποτα. Η αστυνομία, στη οποία κάναμε επίσημη αναφορά την άλλη μέρα το πρωί, είπε ότι ίσως να βρεθεί κάπου πεταγμένη η τσάντα με κάποιες βιντεοκασέτες. Έτσι λοιπόν δεν έχουμε τίποτα από τις φετινές μας διακοπές. Μόνο τις αναμνήσεις μας.
Ξεκίνησα να γράψω για τη βροχή με αφορμή παρόμοιο σχόλιό μου σε άλλο μπλοκ. Ήθελα να γράψω όμως και για τις φετινές μας διακοπές οι οποίες ήταν διαφορετικές από κάθε άλλη χρονιά. Έτσι βγήκε αυτό το ποστ. Θα γράψω και για άλλες ωραίες στιγμές των διακοπών μας σιγά – σιγά όπως θα ανακαλούνται από την μνήμη μου. Τώρα που οι αναμνήσεις είναι νωπές.
Το ξενοδοχείο στο οποίο μέναμε στη Βουδαπέστη ήταν το PETNEHAZY CLUB.
Η διαμονή μας εκεί ήταν προϊόν ανταλλαγής timesharing της RCI.
Αν κάποιος θελήσει να πάει στη Βουδαπέστη με ανταλλαγή timesharing της RCI ας προτιμήσει αυτό το ξενοδοχείο έναντι του άλλου στο κέντρο της πόλης. Αξίζει το κόπο. Βέβαια απαιτείται αυτοκίνητο.
Η διαμονή μας εκεί ήταν προϊόν ανταλλαγής timesharing της RCI.
Αν κάποιος θελήσει να πάει στη Βουδαπέστη με ανταλλαγή timesharing της RCI ας προτιμήσει αυτό το ξενοδοχείο έναντι του άλλου στο κέντρο της πόλης. Αξίζει το κόπο. Βέβαια απαιτείται αυτοκίνητο.
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007
ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ
Οι φωτιές λουφάζουν σιγά σιγά.
Ήρθε η ώρα για ΔΡΑΣΗ.
Ήρθε η ώρα να μετατρέψουμε την οργή μας σε συγκεκριμένες ενέργειες.
Ενέργειες προς ανακούφιση των πυροπαθών.
Ενέργειες πρόληψης νέων καταστροφών.
Ενέργειες αφύπνισης της κοινωνίας μας.
Ενέργειες που συμπληρώνουν την ελλειπή κρατική αρωγή.
Ενέργειες που επιταχύνουν τον αργοκίνητο κρατικό μηχανισμό.
Ήρθε η ώρα ανάληψης τοπικών πρωτοβουλιών. Στο Δήμο μας, στη Γειτονιά μας.
Ήρθε η ώρα για ΔΡΑΣΗ.
Ήρθε η ώρα να μετατρέψουμε την οργή μας σε συγκεκριμένες ενέργειες.
Ενέργειες προς ανακούφιση των πυροπαθών.
Ενέργειες πρόληψης νέων καταστροφών.
Ενέργειες αφύπνισης της κοινωνίας μας.
Ενέργειες που συμπληρώνουν την ελλειπή κρατική αρωγή.
Ενέργειες που επιταχύνουν τον αργοκίνητο κρατικό μηχανισμό.
Ήρθε η ώρα ανάληψης τοπικών πρωτοβουλιών. Στο Δήμο μας, στη Γειτονιά μας.
ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ
Tη σημαντικότερη κατά τη γνώμη μου πρωτοβουλία, έχει αναλάβει ο
Μεταφέρω από το site του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ!
Κάνουμε έκκληση σε όλους εσάς σε μια προσπάθεια συλλογικής κινητοποίησης για την στήριξη των πληγέντων από τις πρόσφατες πυρκαγιές στη χώρα μας.
Υπάρχει ανάγκη!
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός έχει από την πρώτη στιγμή δραστηριοποιηθεί με τα Σώματα Εθελοντών Σαμαρειτών - Διασωστών και ενεργοποιώντας το εκτενές δίκτυό του που στηρίζει και πραγματοποιεί το πολύπλευρο ανθρωπιστικό έργο του.
Βοήθησε κι εσύ το έργο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού συμμετέχοντας με υλική βοήθεια ή εθελοντική εργασία στη δράση του για τη βοήθεια και υποστήριξη των πυροπλήκτων συνανθρώπων μας όσο υπάρχουν άνθρωποι.
Η προσφορά αλληλεγγύης και ανθρωπιστικής βοήθειας προς τον συνάνθρωπο είναι υπόθεση όλων μας.
Για την προσφορά υλικής βοήθειας (ρουχισμό, φάρμακα, τρόφιμα κλπ) επικοινωνήστε στο τηλέφωνο 210 5147300.
Για την προσφορά εθελοντικής εργασίας απευθυνθείτε στο 210 3603449.
Βοήθεια για την ανακούφιση των πληγέντων
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός έχει δημιουργήσει 3 ειδικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, προκειμένου να συγκεντρώσει οικονομική ενίσχυση, η οποία θα διατεθεί για την ανακούφιση των πληγέντων από τις καταστροφικές πυρκαγιές. Καταθέσεις μπορούν να γίνονται με την ένδειξη «Υπέρ πυροπαθών στις πληγείσες περιοχές»:
EFG EUROBANK ERGASIAS A.E.: 0026 0240 34 0200879543
ALPHA BANK: 101-00-2002-005560
ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ: 017.04.003328.32
Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στη Δ/νση Οικονομικών Υπηρεσιών στα τηλέφωνα: 210 3603449 210 3613561, 210 3613563, 210 3613570, 210 3641811.
Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007
ΣΗΜΕΡΑ 7μ.μ. ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
Όσοι περισσότεροι τόσο πιο ισχυρό το μήνυμα
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ. ΔΕΝ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΜΕ.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΛΥΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
Οι πυρόπληκτοι έχουν μεγάλες ελλείψεις σε πράγματα απλά που εμείς βολεμένοι στη θαλπωρή του σπιτιού μας δεν τα έχουμε ανάγκη και ίσως τα πετάμε.
Σε όλους μας περισσεύουν κάποια ρούχα ή κάποια τρόφιμα για να βοηθήσουμε τις πρώτες βασικές τους ανάγκες.
Ο Ερυθρός Σταυρός συλλέγει τρόφιμα και υλικό και κάνει συνεχείς αποστολές.
Και άλλοι φορείς κάνουν ανάλογες προσπάθειες.
Τι χρειάζονται:
ΤΡΟΦΙΜΑ
Λάδι - Νερό - Ζάχαρη -Γάλα Εβαπορέ - Ρύζι - Αλεύρι - Μακαρόνια - Όσπρια - Κονσέρβες - Παιδικές τροφές
ΦΑΡΜΑΚΑ
Οινόπνευμα - Αντισηπτικά - Ιώδιο - Κρέμες για εγκαύματα - Γάζες - Επιδέσμους - ΞΥΔΙ (το οποίο χρησιμοποιείται για απολύμανση)
ΓΕΝΙΚΑ
Πετσέτες - Εσώρουχα (μόνο καινούρια) - Σεντόνια - Κουβέρτες - Ρουχισμός - Στρώματα - σκεύη (σε καλή κατάσταση) - Παιδικά παιχνίδια - Γραφική ύλη - Σχολικά - Παιδικές πάνες
Ερυθρός Σταυρός Θεσσαλονίκης (στην παλιά είσοδο του λιμανιού)
Κουντουριώτη & Βότση γωνία.
τηλ. 2310 531533-4-5-6
Η αποθήκη είναι στη Βότση η οποία είναι μονόδρομος προς την Κουντουριώτη, δηλαδή με το αυτοκίνητο δεν μπορείτε να μπείτε στο μονόδρομο. Θα μπείτε από το προηγούμενο στενό για το parking και θα πάρετε τη Βότση προς την Κουντουριώτη.
Ώρες λειτουργίας 8 π.μ. - 8 μ.μ.
Υπεύθυνη η Δ/ντρια κα. Εμοχίδου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)